Valsblaðið - 11.05.1961, Síða 12

10
VALSBLAÐIÐ
veg. Fyrstu árin fengu Valsmenn ekki
aíS taka þátt í knattspyrnumótum. Þa?S
sem fyrir séra FriíSrik vakti fyrst og
fremst, var a?S nota uppeldisgildi knatt-
spyrnunnar, sem hann hafði kynnt sór
ræjkilega. Nota hana til, félagslegra
starfa, svo a?S andlegt og líkamlegt at-
gerfi héldust í hendur. Hann vildi
manna og mennta Valsmenn sem bezt,
áður en þeir færu aíS keppa á mótum.
Uppeldisgildi íþróttanna átti aíS vera
einn litSurinn í því merka starfi hans,
aíS kristna þjóðina. Og hvernig honum
hefur tekizt þaíS, sézt bezt á starfsemi
hans fyrir KFUM, KFUK og Val. Vals-
menn voru hinir prútSustu á leikvelli
og stótSu vel saman í félagslegum mál-
um. Þeir byrjuíSu snemma á því a$S
ryíSja sér leiksvæc5i fyrir knattspyrnu,
suíSur á Melum, skammt frá þeim staíS,
sem núverandi Melavöllur stendur; og
þótt þeir lentu í nokkrum hrakningum,
meí leiksvæcSi sfn, þá gáfust þeir aldrei
upp. Og aíS lokum bar hið fórnfúsa
starf þeirra góíSan árangur og ávöxt,
eins og bezt má sjá á félagsheimili
þeirra a?S HlfÖarenda og íþróttamann-
virkjunum þar, íþróttaskálanum og leik-
völlunum, sem sumir eru grasigrónir.
En auk þessa eiga þeir ágætan skftSa-
skála undir Henglafjöllum, skammt frá
SleggjubeinsskartSi. -- ---
Eins og sjá má á framanrituíSu, hafa
Vals menn unnið sér margt til ágætis
á þessari hálfri öld, sem litSin er frá
stofnun félagsins. — Og er þó margt
eftir enn ótaliíS eins og t. d. blaÖaút-
gáfa þeirra, þar sem hinir eldri og
reyndari félagar rækja merkilegan þátt
í starfsemi félagsins --- og fþróttanna
yfirleitt. - --- --
Þa?S eru aðallega þrjár íþróttagrein-
ar, sem Valsmenn hafa lagt stund á til
þessa: Knattspyrna, handknattleikur og
skíÖaíþróttir. Hafa þeir getiíS sér mik-
ift frægíSaroríS í öllum þessum íþrótta-
greinum eins og kunnugt er. Fyrsti
stórsigur þeirra í knattspyrnu var hi'ÍS
sögulega ár 1930, er þeir uríSu ís-
landsmeistarar. ÞaíS yr?Si alltof langt
mál hér aí fara rekja sigra þeirra
og önnur félagsleg afrek. Eg vil aíSeins
meíS þessum Ifnum þakka Valsmönnum
fyrir merkilegt hálfrar aldar starf í
þágu fþróttanna, sem þeir hafa varpaíS
ljóma á, metS hinu fórnfúsa starfi sfnu
og samheldni. ---- AÍS lokum óska ég
ykkur óllum góíSs og gleíSilegs sumars.
Ritað á sumardaginn fyrsta.
Ben. G. W.age.
□
hans til leiksins sem uppeldismeðals. Ræðan var því lærdómsrík og á
ekki síður í dag erindi til drengja og allra manna, en þegar hún var
flutt og er því birt hér í heild:
„Vakið, standið stöðugir í trúnni, verið karlmannlegir,
verið styrkir. Allt hjá yður sé í kærleika gjört.
1. Kor. 16,13.
I dag erum vér komnir hér saman, meðlimir í báðum fótboltafélög-
um KFUM, til þess að vígja þetta svæði, sem vér höfum rutt og fengið
leyfi fyrir hjá heiðraðri bæjarstjórn vorri.
Nú höfum vér þá ágætt leiksvæði og 2 fótboltafélög innan KFUM.
Ef einhver kynni nú að spyrja, hvort þessi félög séu samrýmanleg
anda og starfsemi félagsins, þá segjum vér hiklaust „já“. Allar íþróttir,
útileikir o. s. frv., allt það sem í daglegu tali er kallað sport, það getur
vel samrýmst anda og tilgangi félagsins, ef þess aðeins er gætt að
það verði ávalt hið annað í röðinni, aldrei höfuðatriði, aldrei takmark.
Allt slíkt á að styrkja oss til staðfastari baráttu í lífinu, og er það
þá ágætt uppeldismeðal. —
Vér vinnum allt með því að helga það guði. Enginn þarf að halda
að hann verði daufingi við það að helga leik sinn eða íþrótt sína guði,
öðru nær. Leikurinn verður við það fegurri og nautnaríkari. Það er
fagurt að sjá unga menn með stælta vöðva, fagran limaburð og þrek-
mikinn vilja keppa í siðsömum leik.
En ef vér helgum guði þennan leik vorn, má ekkert ósæmilegt eiga
sér stað á leikvelli vorum. Leikurinn óprýkkar við allt ósæmilegt. —
Hér á þessum velli má aldrei heyrast ljótt orðbragð, ekkert blótsyrði,
engin keskni, engin særandi orð, engin gárungaháttur né háreysti! —
Þér ungu menn sem standið nú í röðum reiðubúnir að ganga inn á
hið nýja svæði til leiks, sýnið að þér getið leikið með kappi og fjöri
og þó sem göfugir ungir menn, sem fullkomlega hafið vald yfir yður.
— Náið þessu valdi hvað sem það kostar. Náið valdi yfir limum yðar,
æfið augun að sjá fljótt hvað gjöra skal, æfið fæturna til þess að
þeir geti gefið mátulegt spark eftir því sem augað reiknar út að með
þurfi. Æfið hendumar til þess að fálma ekki út í bláinn til þess að
gjöra einmitt þær hreyfingar sem við eiga. Látið hendur og handleggi
verða svo sjaldan sem unnt er fyrir knettinum, æfið tungu yðar svo
að engin óþarfa orð heyrist.
Leggið alla stund á að leggja fegurð inn í leik yðar, látið aldrei
kappið bera fegurðina ofurliða. Látið ekki líkamann vera í 18 hlykkj-
um, heldur láta hvern vöðva vera stæltan og allan líkamann í þeirri
stellingu sem fegurst er. Verið þar á svæðinu sem yður ber að vera
hverjum samkvæmt skyldu sinni og varast blindan ákafa og fum.
Allur þjösnaskapur veri langt frá yður.
Kærið yður ekki um að vinna með röngu eða ódrengilegu bragði.
Þeir sterkari boli aldrei hinum yngri og linari frá réttum leik. Segið
ávalt satt og venjið yður á að segja til ef yður verður á og játa það. —
Hælist aldrei yfir þeim sem tapa, og gleðjist líka með velleiknu
sparki hjá mótleiksmönnum yðar. Látið aldrei ófagurt pex eða þrátt-
anir skemma leikinn. Verið fljótir að hlýða þeim sem leik stjórna, einn-
ig þó að þeir séu yngri. Leiðréttið og segið til með hógværð þeim sem
óæfðari eru og kallið engan klaufa, þótt örðugt gangi í fyrstu. Látið
aldrei koma óánægju upp hjá yður vegna þess hlutverks, sem þér hafið
fengið í leiknum. Gætið að því að hver staða í leiknum er þýðingarmikil
og nauðsynleg. Markvörðurinn og bakverðirnir eru eins þýðingarmikl-