Valsblaðið - 11.05.1961, Síða 43

VALSBLAÐIÐ
41
12. apríl. — þennan sunnudag' ákváðum við að mæta kl. 9 um morg-
uninn sökum þess að félagar hinna félaganna voru farnir að mæta
allvel. Sumir okkar mættu þó ekki fyrr en að ganga 10.
Veðrið var ágætt, svolítil snjókoma um nóttina og völlurinn ágæt-
ur, en samt mætti nú enginn úr hinum félögunum, og var það án efa
sökum snjókomunnar. Eftir æfinguna gengum við saman í hóp heim
og sungum Valssönginn.
Pyrsti 'knattspyrnuflokkurinn til meginlands Evrópu.
Ferð þessi var á allan hátt hin skemmtilegasta og mikið ævintýri
fyrir þátttakendur. Einar Björnsson segir þannig í stórum dráttum
frá för þessari í 25 ára afmælisritinu:
„— Þetta var í fyrsta sinn, sem íslenzkt knattspyrnufélag réðist
í það, á eigin ábyrgð að senda flokk knattspyrnumanna til meginlands
Evrópu og í fyrsta skipti sem íslenzkir knattspyrnumenn tóku þar
land. Lagt var af stað héðan 16. júní með e. s. Lýru og leiðin lá um
Færeyjar, Noreg og Svíþjóð.
Ferðin til Færeyja gekk eins og í sögu, en í Þórshöfn var dvalið í
rúma 4 tíma og kappleikur háður við „Havnar Boltfélag“, og lauk
með sigri Vals 3:0. Leikurinn var drengilegur og fjörugur og blaða-
ummæli ágæt. Að kappleik loknum var okkur haldið samsæti, þar sem
mjög hlýlegar ræður voru fluttar í okkar garð og íslenzku þjóðarinnar
af Lindorph lögreglustjóra staðarins og Nicklasen ritstpóra Dimma-
lætting. Séra Friðrik og Jón Sigurðsson svöruðu og þökkuðu fyrir
okkur. — Var nú stigið á skipsfjöl og fylgdu Færeyingar okkur til
skips á mörgum bátum, því Lýra lá ekki við bryggju, heldur út á höfn-
inni. —
Var nú ferðinni haldið áfram til Bergen, og dvalið þar einn sólarhring,
— var bærinn skoðaður. Þaðan var svo haldið, með háfjallabrautinni
norsku til Oslóborgar, er sú leið heimskunn og þykir ein fegursta f jalla-
leið í víðri veröld. Eftir eins sólarhrings viðdvöl í höfuðborg Noregs
var haldið áfram með járnbraut til Ilelsingjaborgar í Svíþjóð og með
ferjunni yfir sundið til Helsingjaeyrar, og þaðan sem leið liggur til
Kaupmannahafnar og vorum þá komnir á ákvörðunarstaðinn.
I Kaupmannahöfn og annarsstaðar í Danmörku voru Valsmenn gestir
KFUM.
Móttökur hinna dönsku félaga okkar voru með afbrigðum góðar, bæði
Framh. frá bls. 39.
Ekkert er nú minnst á Val eða leiki
hans í íslandsmóti né Reykjavíkurmóti.
Um Islandsmótið 1916 stóð nokkui'
styr og var þess getið í blöðum. Þótti
mönnum Fram ekki halda bikarnum á
réttum grundvelli og vildu að þeir léku
aftur við K.R. Það varð og sigraði
Fram í þeim leik, svo réttur þess yfir
bikarnum 1916 verður ekki véfengdur.
Það kemur nú ekki í langan tíma
neitt er máli varðar fyrir Val. Æfinga
tilkynningar eru reglulega fyrir báðar
deildi. Það er ekkert fyrr en 26. sept.
að þessi klausa kemur í Moi'gunblaðinu.
„Knattspyrnan á íþróttavellinum í
fyrradag fór þannig að félögin skildu
jöfn, voru vinningar 3:3. Er það í
þriðja sinn, sem Valur og Reykjavíkur
keppa í sumar og jafnan farið á sömu
leið, alltaf orðið jafntefli." Og' síðar
í sömu klausu segir: „Hefur ÍSÍ dæmt
ómerkan leik þeirra Vals og' Fram i
sumar“. Þetta var um Reykjavíkurmót-
ið. Ekki er mér kunnugt urn fyrir hvað
þessi leikur hefur verið dæmdur ómerk-
ur og það skiptir i sjálfu sér ekki svo
miklu máli.
En nú er kornið haust 1916. Laufin
eru að sölna á trjánum og' við skulum
láta þau sem í vor gengu upp á Skóla-
vörðuhæðina eða inn með sjónum, eða
vestur að sjónum, vera að leita sér að
sameiginlegu húsnæði fyrir veturinn.
Eða eru þau í leit að nýjum ævintýrum?
En þetta hefur kannski verið kalt
haust og það gefa þessar síðustu tilvitn-
anir til kynna. Það er 15. okt. að aug'-
lýstur er leikur Vals og Fram og sagt að
cngan megi vanta á þennan síðasta leik
ársins. En daginn eftir kemur, að
leiknum hafi verið frestað vegna kulda.
Hefði óneitanlega verið napurt fyrir
þá, sem í mörkunum standa“.
Og þannig ljúkum við árinu 1916 í
kuldanepju vestur á „Velli“.
Til Valurs 50 árs jubileum............
Árið 1919 er nokkuð merkilegt ár
í íslenzkri knattspyrnusögu fyrir þann
hlut að það ár kemur hingað fyrsta
erlenda liðið. Og hvað okkur Valsmenn
viðvíkur var mér sag't að það ár vinni
Uppi á Flojen í Bergen 1931. ----- Frá v.: FertSafélagi
(ekki í flokknum), Björn SigurSsson, Jón Krist-
björnsson, Frímann Helgason, Einar Björnsson, Jó-
hannes Bergsteinsson, Snorri Jónasson, Olafur Sig-
urðsson, Jón Sigur'össon fararstjóri, Geir Olafsson,
séra FriÖrik FriÖriksson aðalfarastjóri, Bjarni GuÖ-
bjöinsson, Halldór Arnason, Agnar BreiSfjörÖ, Pét-
ur Kristinsson, Hólmgeir Jónsson og Jón Eiríksson.