Valsblaðið - 11.05.1961, Síða 70

68
VALSBLAÐIÐ
berst marka í millum á nokkrum augna-
blikum. Það er hraði og fjör yfir
leiknum, leikmenn úr báðum liðum
þeysa á eftir knettinum, ekki allir, held-
ur ekki margir, aðeins fáir, þeir sem
það svæði heyrir undir, sem knötturinn
er á í það og það skiftið. Um leið
hreyfist þó allt liðið eins og af sjálfu
sér, eftir ákveðnu lögmáli, líkt og net,
sem teygt er á i ýmsar áttir, möskv-
arnir minnka og stækka á víxl, en leik-
mennirnir eru háðir hver öðrum og
afstöðunni hver til annars, þeir fylgja
á eftir hver öðrum, vinna saman og
hjálpast að beint og óbeint.
Margra ára æfing hefir gefið þeim
aðdáunarvert vald á öllum líkamanum,
þeir beygja sig og teygja, hoppa,
stökkva og hlaupa, taka knöttinn, i
hvernig svo sem afstöðu þeir standa
við honum og hvaðan sem hann kemur,
og beina honum um leið með höfði eða
fæti þangað, — og nákvæmlega þang-
að, — sem heppilegast þykir,
Upphlaupin eru skæð og hættuleg
á báða bóga og vel byggð, því að ekk-
ert skarð má standa opið, svo að ekki
verði snögg umskipti og sóknin færist
yfir að hinu markinu. Hinar skjótu
hreyfingar og öruggi gangur leiksins
sýnir fljótan og skarpan hugsanagang
knattspyrnumannsins, hann er snarráð-
ur og gerir sér á einu augnabliki ljóst,
hvar hann sjálfur er staddur á vellinum,
hvernig afstaða hans er til samherja
hans og mótherja, og loks í hvernig af-
stöðu flokkurinn er til sóknar og varn-
ar. Hann framkvæmir fljótt og öruggt
það, sem hann gerir, oft hefir hann
aðeins augnablik til þess, og þó er hvev
hreyfing og spyma vel yfirveguð og í
samræmi við þá heildarhugsun, sem er
með öllu liðinu og sem hefur myndast
við margra ára samæfingu reynslu og
viðkynningu. 011 hin mörgu og ströngu
ákvæði knattspyrnulaganna skulu í
heiðri höfð, og þó fyrst og fremst hin
óskráðu og skráðu lög drengskaparins.
Knattspyrnan er byggð á óeigingjörnum
camleik og drengilegri keppni, en vanti
annað af þessu, er það engin knatt-
spyrna.
Nú er langt liðið á leik. Við finnum,
hvemig spenningurinn eykst. Bæði liðin
gera sitt ýtrasta; það hefir margur
ViðburSaríkt ár.
Árið 1939 verður á margan hátt viðburðaríkt fyrir Val. Snemma á
árinu er opnuð skrifstofa í Herkastalanum. Pláss það, sem á sínum tíma
var tekið á leigu í Mjólkurfélagshúsinu, varð félagið að láta af hendi fyrr
en ætlað var. Úr þessu rættist betur en á horfðist er nýi staðurinn
fékkst, og að allra áliti vel til fallinn. Hann var í þjóðbraut út á völl
og eins þegar farið var af vellinum. Voru þar haldnir fundir með lið-
um og stjórnin hafði þar skjöl sín og verðlaunagripi félagsins. Þar var
og einnig spilað og teflt.
Um veturinn var það nýmæli tekið upp, að fá leigða tíma í „íshúsinu“
við Tjörnina, fyrir þriðja flokk, og var það allvel stundað og skapaði
samheldni meðal drengjanna.
Ráðinn var enskur þjálfari Joe Devine, og reyndist hann mjög vel,
sérstaklega var hann snjall í leikskipulagi, og raunar vissi hann allt
um knattspyrnu og hafði persónleika til að bera, sem fékk menn til
þess að hlýða. Hann fór aftur um haustið, og var hans mjög saknað,
en hann var dýr og mun það hafa ráðið því að hann fór svo fljótt.
Flokkar félagsins fóru eins og vant var í nokkrar ferðir innanlands,
en ein þeirra verður þó að teljast bera hærra en hinar. Var annar
flokkur félagsins fenginn til þess að leika móti Fram er knattspyrnu-
völlur var vígður í Mosfellsdal. Vann Valur leikinn með 3:0.
Þá þótti það nokkur nýlunda að Valur og KR ákváðu að keppa í öllum
flokkum sama dag til ágóða fyrir félögin, er skiptist jafnt á milli
þeirra. Skyldi það félagið, sem fleiri stig fengi teljast sigurvegari í
einvígi þessu. Valur vann í meistaraflokki og öðrum flokki en KR í
þriðja flokki.
Reykjavíkurmeistarar 1939. ---- Aftari röS frá v.: Gísli Kærnested, SigurBur
Ólafsson, Egill Kristbjörnsson, Jóhannes Bergsteinsson, Joe Devine þjálfari,
Hrólfur Benediktsson, Grímar Jónsson, Björn Ólafsson. Fremri röS: Ellert
Sölvason, GuSmundur SigurSsson, Hermann Hermannsson, Björgúlfur Baldursson
og Sigurpáll Jónsson.