Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Blaðsíða 118
90
35. BlNDlNDÍSFÉLAGSSKAPÚR.
Um þetta leyti gekk bindindishreyfing all-sterk
yfir flest hin mentuðu lönd. Á Islandi varsú hreyfing:
nú í þann veginn aö brjótast inn yfir landið og Good-
templara-félagsskapurinn að koma þar fótum fyrirsig.
Eins og á er vikið hér að framan, var óregla ekki svo
lítil með Islendingum í Winnipeg fyrst framan af,
einkum um það leyti, er fjörkippurinn mikli í við-
skiftalífinu í borginni stóð yfir. En ávalt höfðu menn
til þess fundið, að þetta var tjón mikið, bæði ein-
staklingunum og félagslífinu, og hafði því ávalt verið
reynt við því að sporna af rétt hugsandi mönnum,
bæði konum og körlum. En ekki srerður neins eigin-
legs bindindisfélagsskapar vart fyrr ensíra Jón Bjarna-
son kom til sögunnar, Hann hafði gengist fyrir
myndun bindindisstarfsemi á Seyðisfirði, meðan hann
dvaldi þar, og mun það þá hafa verið næsta nýtt og^
fáheyrt á þeirn hluta landsins. Um haustið eftir að
hann korn vestur hingað gekst hann fyrir stofnun bind-
indisfélags (17, okt. [884). Var hann sjálfur til for-
seta kosinn, en kona hans, frú Lára Bjarnason, Jón
Björnsson, Andrés Reykdal og Signý Eyjólfsson með-
stjórnendur; Jón Björnsson var skrifari, en Andrés
Reykdal fehirðir. Gengu 53 í félagið, bæði karlar og
konur. Ýmsir fóru nú að rita um mál þetta í Leif og
hvetja af alefii til þess, að hlynt væri sem allra-mest,
að bindindismálinu. Meðal þeirra voru B. Pétursson
í Winnipeg og S. M. Askdal í Minnesota. Um vetur-
inn, 27. feb. 1885, hélt félagið fund til þess að skýra
frá starfsemi sinni og auka tölu félagsmanna. Gekk
þá 20 manns í félagið, 14 karlmenn og 6 konur. I
fundarlok skýrði skrifari fundarins frá, að nú væri 80
manns í félaginu, 40 karlar og 40 konur. Nefnd var
kosin til að koma því til leiðar, að vínsölumenn yrðu
sektaðir fyrir að selja börnum og unglingum áfebgi.