Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Blaðsíða 121
93
inni haföi oröiö það glappaskot á að spyrja ekki eftir
vilja fólks þess, er á þessu svæði bjó, eða leggja stjórn-
artilbreyting þessa að nokkuru leyti fyrir það til álits
og umsagnar. Fanst því, að hér vera farið með það
kaupum og sölum eins og skynlausar skepnur væri.
Enda er það nú alment viðurkent, að stjórninni hafi
farist það fremur óheppilega úr hendi, þó alt hefði á
endanum komið í sama stað niður. Flestalt fólk á
þessu svæði var þá kynblendingar, frakkneskir í aðra
ættina, en Indíánar í hina. En víðs vegar voru líka
menn úr Austur-Kanada, er hingað voru komnir af
ýmsum ástæðum, þó af þeim væri tiltölulega fátt.
Varnarráð (Council of Dcfence) var myndað; voru í
þvíþrírmenn: fohn Bnice, Louis Ricl og Ambrose
Lepine, en eiginlega var Riel foringinn. Forðabúr
Hudsonflóafélagsins voru tekin, en þar var nóg af vopn-
um, vistum og skotfærum. Herflokkur af kynblending-
um reis upp og í honum ekki færra en fimm til sex hundr-
uð manns. Stjórnin reyndi nú að miðla málum sem
bezt hún mátti og gengu þeir Donald A. Smitk
(Strathcona lávarður) og Tachc erkibiskup bezt fram
í því. Hefði þeim orðið rijótt og vel ágengt, ef ekki
hefðu enskir nýlendumenn í grend við Portage farið
að skifta sér af þessu og sent menn af stað til að koll-
varpa bráðabirgða stjórn Riels. Ut af því varð Riel
óður, gjörðist nú eins konar einvaldur alræðismaður,
tók fulltrúa stjórnarinnar fasta, varpaði öllum lands-
búum, er ekki vildu viðurkennaforustu hans, ídýblizu,
rak flokk þann, er sendur var frá Portage á móti hon-
um, algjörlega af hendi sér, og lét skjóta Thomas
Scott, einn helzta fylgismann stjórnarinnar í hópi
enskra nýlendumanna, án dóms og laga. Mæltist alt
þetta illa fyrir eins og nærri má geta og þó einkum
hinn síðasti gjörræðis-glæpur.
En stjórnin hafði enn stilling til þess að halda
málamiðlun áfram, án þess að grípa til annarra ör-