Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Blaðsíða 132

j'04
eyri, naut hann aS eins fjögra inánaöa tilsagnar áL
skólanum þar. Samt sem áöur haföi hann numi5
danska tungu nokkurn veginn og var allvel oröinn
aö sér í almennum fræöum eftir því sem þá mun hafa
títt veriö um unga menn á hans reki á Islandi. Skó-
smíð haföi hann líka nokkurn veginn numiö.
Þegar hópurinn álitlegi tók sig upp frá Akureyrí
til Vesturheimsfarar sumarið 1873, varö hann einn í
þeim hópi, þótt eigi væri hann þá meira en seytján
ára gamall. Til borgarinnar Toronto í Kanada kom
hann í september mánuöi 1873 og þar var hann stöö-
ugt í hálft níunda ár, eða þangað til í marz 1882.
Þeir Arni Friðriksson og Baldvin voru þar báöir sam-
an, eins og fyrr er getið, fyrst frainan af, og stunduöu
báöir skóara iön, er báöir höföu dálítiö gefið sig áöur
viö. Þessi árin gekk Baldvin nokkurn veginn stöð-
ugt'á kveldskóla og keptist við að nematungu landsins
og setja sig inn í landsmál og landsháttu eftir inætti.
En er fram í sótti, stóðst hann ekki mátiö lengur
en reif sig upp frá Toronto, til þess aö komast í hóp
landa sinna, sem þá voru hér svo margir orönir. Kom
hann til Winnipeg vorið 1882 og vann hann hjá Sig-
tryggi Jónassyni á gufubátnum Victoria. En vetur-
inn eftir 1882—83 vann hann hjá Framfarafélaginu
við verzlun þá, er þaö félag þá rak í sölubúö þeirri, er
Arni Friðriksson nú hefir á Ross-stræti. Um sumariö
1883 fór hann á móti íslenzkum vesturförum alla leiö
austur til Quebec. Upp frá }?eim tíma var hann eig-
inlega stööugt starfsmaður stjórnarinnar aö íslenzkum
innfiutningsmálum til margra ára. Fyrstu ferö sína
til Islands í þeim erindum fór hann 1886. En í alt
mun hann hafa fariö einar sex ferðir, þangað til áriö
1894, aö hann hætti þeim starfa. Hefir honum sjálf-
um talist svo til, að hann á þessum árum hafi leiö-
beint rúmlega sjö þúsund manns vestur um haf á leiö
til nýrra heimkynna í þessari heimsálfu.