Alþýðublað Hafnarfjarðar - 15.12.1962, Blaðsíða 30

30
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
Fremri röð t. f. v.: Bragi Jónsson, Örn Sigurðsson, Guðmundur Guð-
mundsson, Jóhann Olíversson og Karl Sigurðsson. Aftari röð t. f. v.:
Bergþór Jónsson þjálfari, Gísli Sigurgeirsson, Sigurgeir R. Sigurgeirsson,
Dýri Guðmundsson, Jón Már Björnsson, Pótur Einarsson, Bergur Olívers-
son, Jónas Magnússon og Kjartan Elíasson þjálfari. — Á myndina vant-
ar Guðmund Haraldsson og Helga Jónsson.
Ekki vegna þess að okkar menn
fari að slá slöku við æfingar, held-
ur vegna hins, að Reykjavíkurlið-
in hafa fengið það mikla keppnis-
reynsiu á vormótum, að það er
þeim það vegarnesti, sem dugar til
vinnings yfir Hafnfirðingum á ís-
landsmótum.
í þessu sambandi sýndu sem fyrr
hug sinn til knattspyrnumála tveir
velunnarar hafnfirzkrar knatt-
spyrnu, þeir Axel Kristjánsson og
Albert Guðmundsson. Gáfu þeir
þrjá forkunnar fagra verðlauna-
gripi til hinnar svokölluðu Litlu-
bikarkeppni, sem er keppni milli
liða frá Akranesi, Keflavík og
Hafnarfirði, og er það von gefenda
að keppnir þessar skapi jafnvægi í
keppnum vegna íslandsmóta.
í framhaldi af því, sem ég hef
áður sagt um fámennið í knatt-
spyrnuflokki K.R.H., má minnast
þess, að þegar líða tók á íslands-
mótið, þurfti að grípa til algerlega
óæfðra manna, til þess að fylla tölu
liðsins.
í ágústmánuði 1961, þegar víst
þótti, að Hafnfirðingar féllu niður
í 2. deild, þá kom saman til fund-
ar stjórn Knattspyrnufél. Haukar,
til þess að ræða það ófremdar-
ástand, sem var orðið ríkjandi í
knattspyrnumálum Hafnfirðinga.
Komst stjórnin að þeirri niður-
stöðu, að eini möguleikinn til þess
að lyfta knattspyrnunni upp úr
þeim öldudal, sem hún var komin
í, væri að félögin sinntu því hlut-
verki sínu, að taka knattspyrnuna
aftur upp á vegum félaganna og
hefja að nýju keppni vor og haust
milli félaganna í öllum aldurs-
flokkum.
Nú er nýlokið þessu haustmóti.
Ég vil segja þá persónulegu skoð-
un mína, að ég þykist sjá roða
fyrir nýjum degi í knattspyrnumál-
um okkar Hafnfirðinga. Að vísu
gekk ekki vel í 2. deild í sumar,
en það gengur vonandi betur næst
með meiri og betri æfingu.
Aftur á móti sýndi haustmótið
okkur, að við eigum nóg af æsku-
mönnum, sem hafa áhuga á að
leika knattspyrnu með félögunum.
Það á að vera sönnun þess, að við
eigum ekki að þurfa að kvíða fram-
tíðinni á knattspyrnusviðinu. Ég
vil leyfa mér að benda á, að bæjar-
félag, sem á handknattleiksmenn
á borð við það bezta hjá nágranna-
þjóðum okkar, þótt þeim séu búin
hin frumstæðustu skilyrði til iðk-
unar íþrótt sinni, ætti ekki síður
að geta eignazt tápmikla knatt-
spyrnumenn, enda þegar komið í
ljós, eins og ég hef áður getið. —
Þótt Haukar hafi sigrað að þessu
sinni, þá voru styrkleikahlutföllin
svo lík milli hinna ýmsu flokka,
að þetta hefði getað farið á annan
veg.
Ég vil lýsa ánægju minni yfir
skemmtilegum og sönnum íþrótta-
anda. Ég hlakka til þess að sjá þessa
hópa spræka og vel æfða að vori.
Að lokum vil ég flytja gefendum
hinna glæsilegu verðlaunagripa
hinar beztu þakkir, hugur þeirra
til íþróttamála hér í bæ kemur
þarna skýrt í ljós. Og alveg sérstak-
lega vil ég þakka forstjóra Lýsi og
mjöl h.f. fyrir þennan fagra skjöld,
sem veittur verður bezta knatt-
spyrnufélagi Hafnarfjarðar, en
hann lagði á sig töluvert aukastarf
til þess að finna einhvern grip, er
gæti verið frambærilegur í þessu
augnamiði.
Að síðustu vil ég vekja athygli
á því, að engir bikarar eru til þess
að keppa um á væntanlegu vor-
móti, svo að ef áhugi er hjá öðrum
aðilum, sem ég efast ekki um, þá
tekur K.R.H. slíkum gjöfum feg-
ins hendi.
JÓN HELGASON:
Ávarp Fjallkonunnar 17. júní 1961
Fjallkonan, þjóðar fósturmóðir
fœr i dag mál og eys af skálum
minningadjúps — klœdd mannlífshjúpi
mœlir svo Ijóst af eigin brjósti:
Fósturbörn kœr, mér fannst það œra
við fótskör mína þá knerri sína
bundu þeir, fyrst er fýsti gista
í faðmi mínum, þá vildi ég sýna
um fósturstörfin að fœr ég vœri
það fundu þeir lika og hjá ?nér undu.
Og nœr sem þeim vannst að náttstað hinzta
niðjana fólu mínu skjóli.
Se?in verða taldar ellefu aldir
frá áa?i?ia tíð. í blíðu og stríðíi
kynslóðir gengu gegnu?n þrengmg.
Glöp voru stundum heima fundin.
Hryggðu ?nig frelui barnabrekin
er bitnuðu skæð á mínum kleeðum,
hrifsuð stykki úr hlýrri skikkju.
Þá hlutu föt mín að líkjast tötrurn.
Um ?iaki?i brjóstin þá nœddi gjóstur
varð næring ring fyrir skjólstœðinga.
Mig gleður í dag sá breytti bragur
barnanna ?ninna, að vilja hlynna
að því með d?ig og einum huga
aftur mér grœðist skjólrík klœði.
Svo ræktið þið andans aliurlendi
alþjóðar hags og bræðralagsins.
Alheimsfaðir, um aldaraðir
ávaxta gróður mhmar þjóðar.
4. flokkur F. H. í knattspymu.
Frcmri röð talið frá vinstri: Ólafur Valgeirsson, Guðmundur Guðmunds-
son, Elías M. Sigurbjörnsson, Elvar Helgason, Hjálmar Sigurðsson, Karl
Júlíusson. Aftari röð, talið frá vinstri: Bergþór Jónsson, þjálfari, Gunn-
laugur Magnússon, Haraldur R. Gunnarsson, Friðrik E. Yngvason, Ólaf-
ur Emilsson, Jóhann Eyþórsson, Valdimar Sveinsson, fyrirliði, Halldór
Ólafsson, Björn Eysteinsson. — Á myndina vantar: Steingrím Guðmunds-
son, Jón Brynjólfsson og Kristin J. Albertsson.