Heimilisvinurinn - 01.01.1906, Side 29

HEIMILISVINTRINN
29
bað jeg drottinn um kvöldið áður en jeg sofnaði
að varðveita mig frá þessum sblettum.t — — —
Fermingartárin þorna fljótt og fermingarhugs-
anir eru skammvinnar, segja inenn. — Og því
niiður, það er satt, — svona að nokkru leyti, opt-
ast nær. — En reyndu samt til þess, kæra ferm-
ingarbarn, að ekkert skarn setjist að fermingar-
fleginum þínum. eða endurminningunum um hann.
Sú stund getur komið síðar, að þjer þyki
mikils virði að endurminningarnar um hann sjeu
bjartar, og þú andvarpir: sDrottinn gefðu mjer
barnatrú og barnalund, eins og jeg átti fermingar-
daginn minn.t
3.Hyer sem clskar fööur sinn 02 móðnr meira en mig,
sá er mín ekki yerflnr“.
„Þú ert að hugsa um að halda þessu áfram?"
Maðurinn, er mælti þessum orðum, var ald-
urhniginn, á milli fimmtugs og sextugs. Hann gekk
bratt fram og aptur um gólfið.
Það var snemma morguns. Húsið var reisu-
tegt og skrautbúið. Það var sunnudagur. Það