Heimilisblaðið - 01.09.1968, Síða 40
Fjársjóðurinn í Silfurvatni -— eftir Karl May
13. Hann liafSi gripið í Stóra Björn. „Hér liittist
vel á, já, ég er Dúndurlúka gamli, Stóri Björn.“ —
Indíáninn skýrði lionum í snatri frá því sem gerzt
liafði. Þeir tjóðruðu hesta sína og héldu rakleiðis
að búðunum. Síðan lögðust þeir niður og skriðu 1
átt að eldinum. Hjálparköll Blenters bárust nú þeS'
ar til þeirra. Veiðimaðurinn stökk að eldinum.
14. Hann þeytti þremur eða fjórum af þorpurun
um til liliðar svo hann gœti náð í rauðhamsinn sem
mundaði nú hnefana til höggs. Hann sló hann nið-
ur, dró skammbyssu úr belti og skaut á óðan liðs-
safnað óvinanna. Svarti Tommi geystist um í þorp-
arahópnum eins og hvirfilbylur. í Frænda fíg^1"
heyrðust nöturleg vein, en hreyfingar hans v°r"
svo snöggar, að enginn þorpparanna gat nu®£
nákvæmlega.
15. Þeir sem ennþá voru ósærðir flýðu af öllum
mætti. Á meðan höfðu Indíánarnir náð í skógar-
höggsmennina til hjálpar. En þegar þeir komu á
vetvang, sátu Dúndurlúka gamli, Tommi og Frændi
fígúra ásamt Blenter í mestu rósemd kringum eld-
inn eins og elckert hefði komið fyrir. Níu úr fl°h
um voru dauðir og Cornel lá bundinn við hli®11
á líkunum. En einn af þeim hreyfði sig. Dúuo1 ^
lúka hafði rotað hann með skammbyssunni og ha
látizt vera dauður.
>1®
216
heimilisbla