Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1919, Qupperneq 70

að verulegur munur er ekki sjáanlegur — jafnvel ekki á
hundrað ára fresli.
Jafndægrahnúturinn er sem sé hreyfanlegur og flyzt hann
aftur á bak eftir d)7rahringnum um röskar 50" á ári hverju
og að sjálfsögðu gerir hausthnúturinn það líka. Samkvæml
þessu fer vorhnúturinn yfir eilt stig á tæpum 72 árum
eða allan hringinn (360°) á 25,868 árum. Hann þarf rösk
2155 ár til þess að fara yfir hvert merki dýrahringsins um
sig, eða 30°.
Flestir hafa heyrt dýrahringinn nefndan. Hinna ýmsu
merkja hans eða hluta er getið í almanakinu, þar sem skýrt
er frá gangi plánetanna. Dýrahringurinn er breitt belti af
fastastjörnuskipunum, sem liggur yfir himininn utan um
jörðina. Menn hafa hugsað sér línur dregnar á milli björt-
ustu sljarnanna, er móta eins konar myndir í hinum
ýmsu hlutum hans og gefið þeim nafn eftir myndum þess-
um t. d. hrútur, naut, tviburi o. s. frv. Stjörnufræðingar
nota þessi merki, til þess að gefa til kynna, hvar þá og þá
stjörnu sé að finna, sem um er að ræða. En stjörnuspekin
segir, að í sérhverju merki dýrahringsins sé um ákveðin
eðlisáhrif að ræða og sé mynd sú, er merkinu er gefin, full-
komið tákn þessara áhrifa — þau séu gefin til kynna með
myndinni.
Á vorjafndægrum, þegar sólin fer yfir miðjarðarbaug á
norðurleið sinni, byrjar stjörnuárið. Þá fer sólin yfir vor-
hnútinn. Stund sú, er það skeður, er talin að marki höfuð-
áhrifin i atburðum hins nýja árs.
Samkvæmt athugunum, sem sljörnuspekingurinn Max
Heindel hefur gert og hann birti i bók sinni Simplified
Scieniifíc Astrology, þá hafi vorhnúturinn verið á 0° í hrúts-
merki árið 498 e. Kr. og á því 1421 ári, sem síðan eru
68