Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1925, Qupperneq 30

108
Thora Friðrihsson:
IDUNN
Önnur bók er vakti æði mikið hneyksli meðal kaþólskra
landa hans, var hið mikla sögulega rit um ]eanne d’Arc-
Þó að A. France fyllilega kannist við ]eanne d’Arc,
sem þjóðarhetju og hafi auðsjáanlega miklar mætur á
henni, þá gat hann auðvitað ekki ritað um hana í sama
anda og þeir, sem rita helgra manna sögur; til þess
vantaði hann trúna á guðdómlega köllun meyjarinnar frá
Orléans, og trú yfir höfuð, því að guðleysingi mun hann
hafa verið. Mig minnir, að bókin hafi komið út árinu
áður en Jeanne d’Arc var »beatificeruð« eða einmitt
þegar það var orðið víst, að páfinn mundi setja hana í
helgra manna tölu. Það var því að koma við viðkvæma
strengi í hjarta kaþólskrar þjóðar, að reyna að útskýra
vitranir hennar vísindalega.
Bókin er rituð af miklum lærdómi. A. France vann
að henni lengi og rannsakaði öll skjöl og skilríki um
þetta efni, sem frönsk bókasöfn hafa að geyma. Hann
hefir sjálfur sagt, að það væri sú bók, sem hann hefði
haft mest yndi af að rita.
Eins og flestir ungir rithöfundar byrjaði A. France á
að rita kveðskap. Kvæði hans eru nú nokkuð fallin í
gleymsku, nema leikrit eitt í ljóðum: Noces corinthiennes
(Hjúskapur í Korintuborg), sem þessi síðustu ár er ávalt
á leikskrá Theatre Frangais.
Eins og flest önnur samtíðarskáld A. France (þess
ber að gæta að A. France er talinn með skáldum 19.
aldarinnar) var hann frá æsku hrifinn af lífi, fegurð og
trúarbrögðum Grikkja. En jafnframt fanst honum mikið
til um sögu kristindómsins og meðan Renan ritaði:
Uppruni kristindómsins (Origines du Christianisme) kvað
A. France hið fagra leikrit: Noces corinthiennes.