Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1925, Qupperneq 47

IÐUNN
Jafnaðarstefnan og kvenréttindamálið.
125
hennar. Skilja þeir, sem vonlegt var, ekkert í því, hverj-
um undrum þetta sæti og þykjast báðir illa leiknir.
Meðan þeir eru að raéða um konu- og fatahvarfið,
kemur borgari nokkur til þeirra og verður það fyrst
fyrir að spyrja hina, hvaða bannsett uppátæki þetta sé,
að ganga í kvenmannafötum. Segist hann vera að koma
af borgaraþinginu og segir þeim, að þar hafi mikil tíð-
indi gerst. Þar hafi aðsókn verið svo mikil, að aldrei
hafi hann slíkt séð. Hafi þar verið fjöldi skrautbúinna
manna og »aldrei hefi eg slík mjólkurandlit séð«. Segir
hann, að einn af mönnum þessum hafi stigið í ræðu-
stólinn og haldið skörulega ræðu. Taldi hann það besta
ráðið til viðreisnar ríkinu og heill almennings, að fela
konunum alla stjórnina og völdin. Konurnar væru bæði
hygnari en karlmenn og kynnu betur með fé að fara.
Þær væru vanar að hjálpa hver annari, lána hver ann-
ari föt og ílát, jafnvel skrautgripi og gersemar og alt
færi þó vel og alt kæmi til skila. Þetta væri eitthvað
annað hjá karlmönnunum. Bar hann síðan upp það ný-
mæli, að fela konunum öll völdin og var það samþykt,
þó margir mæltu á móti og segðu þetta fjarstæðu eina.
Ollum körlunum kom nú saman um það, að þetta
væru mikil tíðindi og ískyggileg. Konurnar réðu nú ekki
aðeins yfir matnum og heimilinu heldur lögum öllum og
lofum. Þær gætu dæmt menn til að giftast sér, svelt þá
ef eitthvað bæri á milli og alt væri eftir þessu. Skiljast
þeir síðan og fara heim til sín.
Nú koma konurnar aftur af þinginu og Praxagóra í
broddi farar. Þakkar hún konunum fyrir drengilega fylgd
og áminnir þær, að fara nú sem fljótast heim og skifta
fötum, svo engan gruni að þær hafi leikið á karlmenn-
'na. Rétt þegar þær eru farnar kemur Blefaryx karl út
•úr húsinu og sér Praxagóru konu sína.