Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1925, Qupperneq 49

IÐUNN
]afnaðarstefnan og kvenréttindamálið.
127
Blefaryx: Hvernig eiga allir að eiga alt . . .
Praxagóra: Skítverkin mættir þú að vísu annast . . .
Blefaryx: Eiga þá ekki skítverkin að vera sameigin-
leg fyrir alla?
Praxagóra: Þú átt ekki að taka fram í fyrir mér! Egvar
að segja þér hversu alt yrði framvegis. Fyrst lýsi eg því
yfir, að allar jarðeignir séu almennings eign og síðan
allar aðrar eignir, lausafé og alt annað, hverju nafni
sem nefnist. Þegar allur þessi auður kemur saman, þá
notum vér konurnar hann til þess að sjá öllum fyrir
nauðsynjum þeirra. Vér stýrum honum vel, förum spar-
lega með alt og sjáum fyrir því, að alt þrífist og
þroskist.
Blefaryx: Það eru nú ekki allir, sem eiga hús eða
jarðeignir. Sumir eiga peninga og gersemar. Þetta geta
þeir falið í skápum sínum og látið á engu bera.
Praxagóra: Þeir verða nú eigi að síður að koma með
það, og stórglæpamaður skal hver maður heita, sem
svíkst undan því.
Blefaryx: Þeir hafa nú ekki ætíð sett það fyrir sig
ríku mennirnir.
Parxagóra: Menn græða heldur ekki neitt á því, að
skjóta fé sínu undan.
Blefaryx: Því ekki það?
Praxagóra: Ekki þurfa þeir að óttast fátæktina úr
því allir fá alt sem þeir þurfa. Þeir fá hveitibrauð, fisk,
vín og veisluhöld og alt, sem þeir vilja hendinni til
rétta. Til hvers eiga þeir þá að vera að safna fé eða
fela eignir sínar? Getur þú sagt mér það?
Blefaryx: Já það held eg! Stela þeir ekki allajafna
mestu sem ríkastir eru?
Praxagóra: Satt er það vinur minn. Svona gekk það
áður meðan gömlu lögin giltu, en nú þegar allir fara