Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1925, Qupperneq 59

IÐUNN
]ón frá SleÖbrjót.
137
skálds, þótt aldursmunur þeirra væri mikill, og enginn
mun hafa beitt sér meira fyrir því en Páll Olafsson, að
afla Jóni frá Sleðbrjót fylgis, er hann var fyrst kosinn
á þing. Varð róstusamt á Fljótsdalshéraði út af þeim
kosningum, því keppinautur Jóns, séra Sigurður Gunn-
arsson, var vinsæll maður og hafði mikið fylgi. Lifðu
lengi þar eystra á vörum manna ýmsir kviðlingar, sem
fóru milli Páls Ólafssonar og andstæðinga hans og Jóns
út af þeim kosningum.
Búmaður mun Jón aldrei hafa verið meiri en í meðal-
lagi og efnaður varð hann aldrei. Árin 1880—90 voru
mestu harðindaár á Austurlandi og hnektu að sjálfsögðu
velmegun allra þeirra, sem þá höfðu nýlega byrjað bú-
skap, eins og átti sér stað um Jón. Hann hafði allstórt
bú og ýmisleg umsvif fram yfir það, sem alment gerðist.
Hann var örlátur maður, en enginn eyðslumaður. Ein-
hverra orsaka vegna var hann orðinn svo skuldugur
síðustu dvalarár sín hér, að hann gat ekki undir því
risið og varð gjaldþrota rétt áður en hann fór vestur.
Gamall kunningi hans úr Jökulsárhlíðinni, Jón Sigurðs-
son, sem verið hafði þá mörg ár vestra, lánaði honurn
fé til þess að komast með skyldulið sitt vestur um haf.
Kona Jóns var Guðrún Jónsdóttir, fædd 20. okt. 1855,
dóttir Jóns bónda á Surtsstöðum í Jökulsárhlíð Þor-
steinssonar. Þau giftust 14. júlí 1876 og eignuðust 11
börn. Dóu 4 þeirra í æsku, en 7 voru á lífi, er faðir
þeirra létst, 3 synir, Páll, Guðmundur og Jón, og 4
dætur, Björg, Ragnheiður, Helga og Ingibjörg. Björg
var gift áður en þau fóru vestur Bjarna ljósmyndara
Þorsteinssyni frá Höfn í Borgarfirði eystra, og eiga þau
heima í Selkirk vestra. Bræðurnir voru, er faðir þeirra
dó, allir ókvæntir, en Ragnheiður var gift Þorsteini
bónda Guðmundssyni við Leslie í Saskatchewan og Helga