Kirkjuritið - 01.07.1938, Qupperneq 32

290 Hinn almenni kirkjufundur. Júli.
Það eru fleiri heimili á trúarlegum þrotum nú í landinu, en þeg-
ar vér uxum upp. Þessvegna nær lífsfyrirlitningarboðskapur nú-
tímans ef til vill enn betur eyrum manna, en boðskapur Brandes-
ar, sem oss var fluttur i æsku.
En rithöfundarnir ungu, sem fluttu oss þann boðskap, breytt-
ust allir síðar. Og sagan getur enn endurtekið sig.
Vorið er þegar að byrja hjá frændþjóðum vorum. Frægustu
eftirstríðsskáldin meðal S'vía og Norðmanna hafa nú þegar breyzt
í trúmenn, þó að þeir hefðu áður skrifað líkt og þeir, sem guð-
lausastir eru taldir vor á meðal.
Það, sem gerist með frændum vorum, getur einnig gerst hjá oss.
Allar vantrúaröldur bafa fyr eða síðar brotnað' í toppinn.
En á hverju á þá ungviðið að lifa þangað til vorar?
Ungviðið hefir ekki annað að lifa á en þau lífgrös, sem staðið
hafa veturinn. Og eitt þeirra lífgrasa, sem stendst alla vetur, er sú
trú, sem er reynslu studd. Ekki ö/í.trú, heldur sú trú, sem er á-
unnin með þeirri aðferð, sem Jesús gaf fyrirheitin um vissuna, og
ég mintist á áðan. Frá henni kemur æskunni hjálpin, að svo miklú
leyti sem hún fær komið frá mönmim.
Hún prédikar að vísu oft, þó hún tali ekki, eins og í dæmunum
nýju og gömlu, sem ég sagði áður frá.
En hún verður þó altaf eilthvað að liafast að.
Og spurningin, sem fyrir þessum fundi liggur er þessi: Hvað
getur þessi reynslu studda trú gert fyrir æskuna í landinu?
Við frummælendurnir höfum í samráði við einn fundarboð-
enda, samið nokkrar tillögur í því efni, sem við munum leggja
fyrir þar til kjörna nefnd til þess, að hún athugi þær og umbæti,
áður en þær verða, ásámt tillögum annara, lagðar fyrir fundinn
og ræddar.
Tillögur þessar lúta að nokkuru leyti að því, sem hér hefir ver-
ið á drepið, þó að ekki liafi verið farið inn á einstök atriði, en
að sunm leyti að því, sem liinn frummælandinn mun koma að nánar.
Þær lúta m. a. að starfssviði heimilanna, og því verkefni
þeirra, að leggja grundvöll kristinnar trúar í barnshjartað.
Þær lúta að þeim stuðningi, sem prestar, kennarar og uppeld-
isfræðingar fá veitt við það starf.
Þær lúta og m. a. að kristindómsfræðslunni í barnaskólum
og við fermingarundirbúning, að sambandi prests og fermingar-
barna eftir fermingu, að hinu frjálsa félagsstarfi meðal æskunn-
ar eða í þágu hennar, og að samvinnu kennara og presta o. s. frv.
Hafa tillögurnar í lieild verið fjölritaðar til útbýtingar, svo að
eigi þykir ástæða til, að gera nánar grein fyrir þeim fyr en í
sérstakri framsögu síðar.