Kirkjuritið - 01.07.1938, Qupperneq 42

298
Hinn almenni kirkjufundur.
Júlí.
á ein með þeim fyrst í stað, eða aðrir nánustu ástvinir. Mamma
ein má lesa með þeim bænirnar — stundum pabbi — og henni
einni er oftast trúað fyrir vandamálum, sem snerta trúartil-
finningarnar. — En annars á hver einasti maður, sem afskifti
hefir af börnunum, meiri og minni þátt í að móta trú þeirra.
Þessvegna er svo mikill vandi, að velja börnum félaga. —
Næst heimilunum er það svo skólinn, sem hefir áhrif á trú barn-
anna með kristindómskenslunni. — Sú var tiðin, að kirkjan og
heimilin voru ein um þá fræðslu, en með fræðslulögunum 1907
var skólaskylda lögleidd hér á landi, og þá var kristindómurinn
ein af skyldunámsgreinum skólanna, og svo er ennþá.
Sú breyting hefir þó orðið á, að nú er tekið fram í fræðslu-
lögum, að skólarnir skuli kenna hin sögulegu atriði kristindóms-
ins ásamt fögrum sálmum, en ekki eru þeir skyldaðir til trú~
fræði kenslu eins og áður var. Þar með eru úr sögunni deilur
þær, sem lengi áttu sér stað um kverkensluna í skólunum — eða
öllu heldur utanbókarlærdóminn eingöngu •— sem uppeldisfræð-
ingar síðari tíma liafa dauðadæmt, þ e. a. s. þar undir heyrir þó
ekki gagnsemi þess, að læra fagra sálma og ýms orð og setning-
ar Jesú Krists sjálfs orðrétt.
Barnaskólarnir halda þannig áfram kristindómsfræðslunni, sem
foreldrarnir hafa byrjað á. I skólanum kynnast börnin Biblí-
unni, einkum Nýja testamentinu og útdrætti úr sögu Gyðinga-
þjóðarinnar, ásamt aðalatriðum úr kirkjusögunni, einkum er lögð
álierzla á að kynna þeim æfi Krists og kenningar hans, eins og
þær koma fram í Nýja testamentinu. Þar halda börnin áfram
að læra fögur vers og sálma, trúarlegs efnis. Söngur er mikið iðk-
aður, þar sem við verður komið. Þess er vandlega gætt, að eng-
inn skuggi falli á þá tíma af misklíð eða ávítunum. Myndir og
uppdrættir skýra efnið. Einnig eru börnin látin hafa skrifleg
verkefni í kristnum fræðum og gefst vel.
Ég vil, til skýringa, láta þess getið, að þessa kensluaðferð hefi
ég sjálfur notað j>ví nær öll árin, sem ég hefi kent, og gefist það
prýðilega. Ég hefi lagt til grundvallar Biblíuna, einkum Nýja
testamentið; talað svo við börnin um efnið, eftir því, sem mitt
vit og þekking hefir náð til og á þann liátt, sem ég hefi haldið,
að þau skildu bezt og yrði þeim eftirminnilegast; látið þau syngja
mikið, vitanlega sálma, byrjað hvern kristindómstíma venjulega
með söng. Söngur er afarnauðsynlegur við kristindómskensluna,
og hefir góð áhrif. Mér er minnisstæð barnadeild, sem ég kendi
kristin fræði á fyrstu starfsárum mínum. Sú deild þótti allerfið
viðfangs og margt var þar af hraustum drengjum, sem tóku stund-
um allóþyrmilega saman i fríminútunum. Mátti vitanlega sjá