Kirkjuritið - 01.07.1938, Síða 40

296 Hinn almenni kirkjufundur. Júlí.
þau voru að heiman. Flest þeirra sofnuðu fljótt. Nokkur sofn-
uðu seinna. En þá lásu þau versin sín aftur og aftur, þar til svefn-
inn kom. — Um miðnætti voru venjulega allir sofnaðir. Annað
kvöldið sofnuðu allir á venjulegum tíma og æ síðan. Svona gekk
það æfinlega þau 8 ár, sem ég starfaði við heimavistarskóla.
Börnin undu sér æfinlega ágætiega. Og mér er engin launung á
því, að ég tel það hafa átl drýgstan þáttinn í, live vel tókst, að
börnunum liafði verið kent að biðja kvöldbæna, að þau gátu
á hinu nýja heimili sínu sofnað örugg í skjóli hins góða Guðs,
sem þeim hafði verið kent að trúa á.
Þá vil ég og nefna, hve ánægjulegt er að heyra lítil börn lesa
kvöldhænir sínar, einkum þegar þau bæta einhverju við frá eigin
brjósti, l. d.: „Góði Guð, hjálpaðu mér til að vera gott barn“,
eða: „Góði Guð — láttu verða gott veður á morgun“ — ef þau
þurftu sérstaklega á því að halda — eða: „Góði Guð. — Geymdu
elsku pabba — eða mömmu — og láttu hann koma sem fyrst
heim aftur“, ef pabbi og mamma eru að heiman.
Einnig minnist ég þess frá starfi mínu meðal barna, live trú-
hneigð börn hafa mikið yndi af að læra fallega sálma, og
hvernig þau ganga frá skriflegum verkefnum um kristileg efni.
Ég gleymi aldrei vinnubók sænskrar telpu, sem ég sá á skóla-
sýningu hér vorið 1934. Hún hafði skrautritað ýms fegurstu orð
Krists í sérstaka bók og prýtt hvern einasta upphafsstaf á sér-
stakan hátt, og hverja blaðsiðu með rósum í margvíslegum lit-
um, svo að unun var á að horfa.
Ég veit, að þér hljótið að vera mér sammála um, að sú trú,
sem lýsir sér á fyrgreindan hátt í bæn og störfum barnanna,
hljóti að verða þeim ómetanleg leiðbeining og styrkur í starfi
fullorðinsáranna.
Nefnd atvik, og svo fjölda mörg önnur úr reynslu minni og
annara, hafa skapað þá skoðun mína,.að trúin á góðan Guð sé
það bezta, sem hægt er að gefa æskulýðnum í veganesti, þegar
hann leggur af stað út í heiminn. En þá kemur spurningin:
llvaða váð eru bezt til þess, að innræta slíka trú?
Um leið og gerð er tilraun til að svara þeirri spurningu, er-
um vér komin inn á svið uppeldismálanna, þ. e. a. s. hvaða
áhrifum skuli beita til þess að ná aðaltakmarki uppalendanna:
Að gera hvern einstakling að svo miklum og góðum manni, sem
honum er áskapað að geta orðið.
Tveir aðiljar er það, svo sem vitanlegt er, sem fjalla um upp-
eldi einstaklinganna í siðuðu þjóðfélagi nútímans: Heimilið og
skólinn. En þegar um kristindóminn ræðir, bætist þriðji aðil-
inn við: Kirkjan.