Kirkjuritið - 01.07.1938, Blaðsíða 55

Kirkjuritið.
Hinn almenni kirkjufundur.
311
ÞRÓTTMIKIÐ TRÚARLÍF.
Erindi sérn Siffurffeirs Sigurðssonar.
Kæru starfsbræður, fundarmenn og áheyrendur mínir nær
og fjær!
Þegar ég fór utan síðastliðið haust, hafði mér all-lengi leikið
hugur á að kynnast kirkju- og trúarlífi á Engtandi. Margt hafði
ég heyrt sagt fallegt og merkilegt um trúarlífið og kirkjulífið
])ar í landi, og betur faltið ]mð, sem enskir höfundar rituðu
um þau efni en flestir aðrir. Þessvegna var för minni fyrst og
fremst heitið til Englands. Og nú er meðnefndarmenn mínir
í undirbúningsnefnd hinna alm. kirkjufunda fóru þess á leit
við mig eftir heimkomuna, að ég segði hér frá einhverju því,
sem fyrir augu min og eyru bar í þessari för minni, er mér
auðvitað ánægjuefni, að verða við þeim tilmælum. Ég veit a'ð
þér skiljið það öll, að ítarlegt mál getur þetta naumast orðið
á jafn skömmum tíma og að ég verð að fara fljótt yfir sögu.
Fyrstu dagana, sem ég dvaldi i Lundúnum og gekk þar um
götur borgarinnar, vakti það athygli mína, er ég staðnæmdist
fyrir utan bókabúðirnar, hve mjög bar þar á bókum um gúð-
fræðileg og kirkjuleg efni. Bókmentir þjóðanna segja að sjálf-
sögðu mikið til um það, hvernig þær hugsa og hver andleg
viðfangsefni þeim eru kærust. Ég skildi þetta betur síðar, er ég
komst að raun um, hve trúhneigð enska þjóðin er og hve trú-
málin eru henni mikil alvörumál. Siðar var mér líka sagt, að
fyrir jólin í vetur hefðu 2 bækur Irúarlegs efnis setst allra bóka
bezt í Lundúnum. Ég hugsaði í því sambandi heim og ekki dyíst
mér, að í okkar landi er þess mikil þörf, að meira sé ritað um
trúmál, og að þjóðin lesi meira af bókum, sem ræða eilífðarmál-
in. Um það ættum vér kirkjunnar menn að bindast samtökum,
að rita meira um áhugamál vor, og jafnframt að vanda til alls
þess, sem vér látum frá oss fara á þessu sviði. Þær bækur, sem
mér fanst vekja hvað mesta athygli í vetur í Englandi, voru tvær
bækur, er út komu þar í nóvember síðastliðið haust. Hin fyrri
beitir „Becall to Religion“. Hún er rituð af ýmsum ágætustu mönn-
um ensku kirkjunnar og báðir erkibiskuparnir — af Kantaraborg
°g Jork — rita formála að bókinni. En hin heitir „The War against
Ood“, rituð af tveimur ágætum mönnum. Báðar eru þessar bækur
i'itaðar af eldheitum áhuga og trúarlegri alvöru. Efni þessara bóka
bvorra fyrir sig væru meira en nóg fyrirlestrarefni. Þær voru
geysilega mikið lésnar og um efni þeirra rætt í öllum helztu
blöðum Lundúna. Síðar í vetur kom út bók, sem vakti mjög mikla
athygli, ekki aðeins í Englandi, heldur um flest lönd Evrópu.