Kirkjuritið - 01.10.1938, Side 20

350
Friðrik J. Rafnar:
Oktober.
spyrja Háskólaráð eða deildarkennara. Felur ráðherr-
ann Svía þessum að yfirlíta verkefnin og kveða upp
dóm. Varð dr. Nygren við þessari beiðni ráðherrans,
og liljóðaði úrskurður lians á þá leið, að Sigurður Ein-
arsson væri einn til starfsins liæfur, en liinir tveir, þeir
séra Björn Magnússon og séra Benjamín Kristjánsson,
kæmu livergi til greina. Eftir þessum úrskurði, þessa
eina manns, fer svo ráðherrann og veitir Sigurði Ein-
arssyni kennaraembættið í guðfræði við Háskóla Islands.
Ég rek svo ekki gang málsins lengur eða skrif þau,
sem um málið liafa verið gefin út. Á ég þar aðallega við
deilurit kenslumálaráðherra og guðfræðideildar og Há-
skólans sem heildar. Ég fer hér heldur ekki út í viðtök-
ur Alþingis á málinu, eða það sem öflugustu stjórnmála-
flokkarnir á Alþingi létust mundu gera. Vænti alþjóð
þess, eftir tali og framkomu flokkanna, að málið yrði
þar tekið föstum tökum, og eitthvað gert. En það varð
nú ekki. Það kom talsverður hvellur fyrst í stað, en svo
varð þögn. Sennilega hefir þar eitthvað gerst á bak við,
sem enginn fær að vita um, og málið svo látið verða
úti á öræfum stjórnmálanna. En þrátt fyrir það verður
þó ekki hjá því koinist að álykta svo, að með atferli
kenslumálaráðherrans sé að minsta kosti andi, ef ekki
blátt áfram bókstafur 6. gr. Háskólalaganna þverbrot-
inn. Þar mælir svo fyrir, að umsagnar hlutaðeigandi
Háskóladeildar skuli ávalt leitað, áður en kennari er skip-
aður eða settur við Háskólann. Til þess eins hlýtur þetta
að vera í lögin sett, að löggjafinn ætlast til að ráðherra
hafi þessa umsögn að einhverju. En hér sýnir ráðherr-
ann fult einræði. Hann lnmdsar umsögn og álit merk-
ustu guðfræðinga þjóðarinnar, þeirra manna, sem flesta
presta liafa búið undir starf sitt, manna, sem alþjóð eru
kunnir fyrir fræðimensku og heiðarleik og sem liljóta
að hafa allra manna bezt vit á því, hverskonar undir-
búningur er haganlegastur undir prestsstarf, þar sem
þeir allir hafa um lengri eða skemri tíma verið starfandi