Kirkjuritið - 01.01.1942, Qupperneq 13

Kirkjuritið - 01.01.1942, Qupperneq 13
Kirkjuritið. Á bratlann. 7 tók þá með sér Pétnr og Jakob og Jóhannes. Með honttm klifu þeir upp hlíðar Hermons, og hann sýndi þeim hið efra í leiftursýn, hvernig allir miklir og góðir menn eiga að leggja á brattann. Fjallganga hans sjálfs blasti við þeim alla leið upp á bæsta tindinn. Hún blasir nú við okkur — við hverju auga, sem vill sjá. Þegar frá bernsku lifir bann í því, sem hans föður er, og boðar ungur að aldri komu Guðs ríkis. Hann leggur frá sér smíðatólin og helgar því alt starf sitt á manndóms- árum frá morgni til kvölds, og oft einnig unt nætur. Hann flytur kenninguna um föðurkærleika Guðs, sem nái til allra manna, jafnvel þeirra, er dýpst séu soknir í synd. Allir mega þeir og eiga að biðja: Faðir vor, þú, sem ert á himnum. Hann boðar fátækum fagnaðarerindi, syrgjend- um og þeim, sem bungrar og þvrstir eftir réttlætinu. „Komið til mín,“ segir hann, „allir þér, scm erfiðið og þunga eruð hlaðnir, og ég mun veita vður hvíld“. Og hann veilir þeim frið fyrirgefningar Guðs, öllum, sem iðrast og þiggja vilja, lollheimtumönnum, bersyndugum. Hann vel- ur sér að lærisveinum og postulum lítt lærða alþýðumenn og trúir þeim fyrir guðsríkisstarfinu mcð sér. Fólkið þyrp- ist til hans. Hann talar eins og sá, sem vald hefir. Þrá þess til Guðs fær svölun við að blusta á hann. Heimurinn verð- ur annar i augum ]k'ss. Hann Ijómar í birtu Guðs. Guðs- ríki er að koma. Máttur þess og fegurð og tign birtist einnig í verkunum, sem hann vinnur. Blindir fá sýn, haltir ganga, sjúkir verða heilir, hvað sem að þeim hefir amað. Hann lirífur þá jafnvel úr helgreipum dauðans. Hvar sem hann fer, vaknar líf, og sorgartár þorna af hvarmi. Gleðin leiftrar í svip hans, og svo dýrlegt er lífið, að hann Iíkir samveru sinni og lærisveina sinna við brúðkaupshátíð. Enginn hefir lagt jafn fagnandi af stað í fjallgöngu lífsins eins og hann. Hann sækir liærra og hærra, gefur altaf meira og meira af þeirri auðlegð, sem faðir bans á himn- um hefir veitt honum, leiðir lærisveina sína lengra og lengra að uppsprettu lífsins og sannleikans.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.