Kirkjuritið - 01.12.1943, Qupperneq 55

Rirkjuritið.
Skálholtsstaður.
357
Engum þeim, sem uni þetta mál hugsar, fær dul.izt, Jive
geysimikilvægt það væri fyrir veg biskupsins og viðgang
ef liann væri svo vel settur, að Jiafa fullt vald til þess að
álvveða, livað vera skuli í námunda við biskupsstólinn og
liverju þaðan skuli fjarri halda. Því ber að varast að reisa
þar nokkra þá stofnun, er síðar kann að torvelda viðgang
ljiskupsstólsins og þess umliverfis, sem honum Iiæfir. Þá
getur Skállioltsstóll aftur orðið það, sem liann áður var,
frumkvöðull kirkjulegrar menningar í landinu. Endur-
reisn staðarins ljer því að liefja með það eitl fyrir augum,
að þangað sluili biskupsstóllinn aftur fluttur.
Hið fyrsta, sem gera þarf, er að kortléggja landið mjög
nákvæmlega og taka inn á kortið öli jrau örnefni forn og ný.
sem unnt er að finna og staðsetja. Hið annað cr að láta
framkvæma mjög nákvæmar fornleifarannsóknir á staðn-
um. Að því loknu má hefja framkvæmdir. Hið allra fyrsta,
sem gera skyldi, er að reisa þar dómkirkju á ný. Hún
þarf að vera svo úr garði gerð, að liún geti fullnægt sem
dómkirkja í framtiðinni, og sé boðlegur staður fyrir þá
forngripi, sem $kállioltskirkju heyra til. Með henni myndi
Skálholtsstaður leýstur úr því banni, að hvorki er hægt
að sýna hann erlendum mönnum hlygðunarlaust né inn-
lendum sársaukalaust.
Það var lieilög kirkja, sem öll hans dýrð snerist um, og
væri liún ein aftur komin, myndu menn sfórum minna
finna til annarra liluta, sem liorfið liafa. Því næst gælu
komið aðrar byggingar þær, sem væntanlegar áætlanir
kunna að gera ráð fyrir, cn um kirkjuna eru óskiptar
skoðanir manna, og' því ætti að undirbúa byggingu henn-
ar hið allra fyrsta.
Hvernig á nú að lirinda þessari viðreisn Skálholtsstað-
ar í framkvæmd?
Það er vandaverk, sem ekki má hrapa að. Naumast má
Inigsa sér að koma því í framkvæmd á skemmri tíma en
40—80 árum. Hinsvegar er það svo nauðsynlegt, að ekki
Ijáir að láta því ósinnt lengur.