Kirkjuritið - 01.12.1943, Qupperneq 9

Kirkjuritið.
Jólin og jólin.
311
mestu gjöf? Með spurningamerkjum, efasemdum og
vefengingum, kulda hjartans, afskiptaleysi eða mótmæl-
um. Er það ekki undarlegt, að menn skuli jafnvel sjá
ofsjónum yfir því, hve Guð er góður? Má hann ekki láta
dýrðarhirtu sína skína hjá þeim, sem vaka á erfiðri nótt?
Má ekki Guð ráða því, hvernig liann fer að? Má ekki Guð
ráða því, hvernig hann frelsar heiminn ? Nú sendir liann
oss enn einu sinni jólin, til þess að öllum sé frá ]jví
skýrt, að jól eru ekki aðeins Iiátíðisdagar með skemmt-
unum og' skrauti. Allt slikt liverfur. En hin sönnu jól
eru send oss, til þess að vér fögnum þeirri ráðstöfun
Guðs, að liann sendi son sinn, til þess að vér með því að
trúa á Iiann mættum eignast eilíft líf. Slík jól þurfa
heimilin að eignast, og þau jól verða á heimilinu, ef þau
eru í hjartanu.
Þá verður horft frá heimilunum upp til heimilisins,
lil heimilisins á himnum. Þaðan öll hlessun streymir
Vegna kærleika Guðs rann elfa miskunnseminnar frá
hinu hinmeska heimili, og þar sem fljót kærleikans rann,
hlómgaðist lífsins fré, og auðnin hreyttist í aldingarð.
Dveljum hjá fljótinu, þar sem lífsins tré er í sinni
fegurð og blöð þess eru til lækningar þjóðunum, og til
lækningar þinni og minni sál. Horfum á fljótið og gleym-
um ekki uppsprettunni. Ef vér göngum upp með fljót-
inu, komum vér að jötunni, og frá jötunni í Betlehem
liggur leiðin að hjarta Guðs.
Þá nægja oss ekki hin ytri jól, hve íburðarrík sem
þau kunna að vera. Vér þráum hin sönnu jól, sem flytja
oss boðskapinn frá honum, sem elskaði oss að fvrra
hragði. Það er munur á jólum og jólum.
Allir tala um jólin. Fjöldinn allur af auglýsingum fyll-
ir blöðin fyrir jólin. Það er svo margt á boðstólum. En
þar sem hin sönnu jól eru, hin heilögu jól, þar er eitt
á hoðstólum, en þetta eina veitir hina fullkomnustu jóla-
gleði, eilíft líf, svo að menn þurfa ekki að biða eftir þvi