Kirkjuritið - 01.12.1943, Side 54

Sigurður Pálsson:
Nóv.-Des,
356
um hefir það þótt höðuðatriði fyrir liverja stofnun að vera
sem bezt sett með tillili til vegasambands. I fornöld var
þetla ekkert alriði, því að þá voru samgönguskilyrðin hin
sömu að heila mátti um land allt. -— Þegar timar líða,
nálgumst vér aftur þetta sama ástand, að hafa sömu sam-
gönguskilyrði um allt land. Sterkar líkur eru fyrir því,
að ekki þurfi að híða eftir vegalagningum með samgöngu-
skilyrðin, því að liklegt er, að flugtæknin verði vegunum
fyrri til að Incta úr þeim. Þá er Skálholt aftur jafnvel setl
og ])að var frá uppliafi vega. Flýgur oss þá ekki i hug,
að seint kunni Islendingum að skiljast til hlítar, liversu
langt liinn spaki hiskup hefir eygt, þegar hann gaf föður-
leifð sína til ævarandi biskupsstóls á íslandi?
Jörðin Skálholt hefir ýms búskaparskilyrði, svo sem
landrými allmikið, engjar góðar, bithaga mikla og tún-
slæði nóg. Aid< þess er þar veiði nokkur og jarðliiti.
Ekki er þessa gelið vegna þess, að biskupinn þurl'i að
reka búskap, heldur vegna hins, að stofnanir þær, sem
upp kunna að rísa umhverfis hiskupsstólinn, gætu haft
styrk af þessum landsgæðum, ef þarfir þeirra krefðust þess,
Augljóst er, að þegar biskup er fluttur í Skálbolt, muni
Iiann ekki lengi bírast þar einn með skylduliði sínu, um
hann hljóta að rísa stofnanir eins og til forna, t. d. ætti
þar að vera prestaskóli, sem veilti liina eiginlegu prests-
legu menntun, þegar guðfræðinámi háskóla er lokið. Það
er stofnun, sem kirkjuna vanhagar stórlega um. Hið
margumtalaða Vídalínsklaustur ætli og þar að vera, ef
reist verður. Einnig mætti hugsa sér þar heimili fyrir
emerit-presta. Ef til vill gæli og komið þar mennlaskóli.
Loks má og geta þess, að þarna þyrfti að vera stofmm,
sem tæki við gestum, er stöðugt hlytu að heimsækja þenn-
an stað, því að ekki er unnt fyrir biskup og heimili hans
að anna þeim hlutum. Annars verður ekki í það ráðið,
hversu margar eða hverjar stofnanir kunna að rísa þarna
upp. Það getur orðið meiri háborg andlegrar menningar
en nokkurn að svo stöddu órar fyrir.