Kirkjuritið - 01.01.1946, Qupperneq 59

Kirkjuritið
Jesús grætur.
53
aði nær. Þannig vill þaíS lika til, aS maigii veiða o.,
eru flokkar, og foringjar þeirra, hver á sinu kappúlaupa-
sviði, sem öll stefna þó aö sama aðalmarki: yfirraða og
forráðatakmarkinu i tímanlegu hagsmunamálunum, ej a
um þau, enda er þeim mörgum liið timanlega, jarðneska
og líkamlega fyrir öllu; en tilvera nokkurs andlegs og
eilifs svo öviss og vafasöm, að ekki er á henm að byggja,
né fyrir hana nokkuð verulega á sig leggjandi. I ol u
þessu eiga svo rót sína hin mörgu og miklu gleðskapar
°g nautnalífs, eða svonefnd skemmtanafyrirtæki og
taekifæri, veizlur og allskyns skemmtanir og samkvæmi,
sem nú eru svo ört og víða stofnuð og' starfrækt, og
flestu öðru fórnað til, af sífellt fleiri og fleiri, og yíðar
en verið hefir nokkru sinni fyr, og þetta nokkuð jatnt,
°ða jafnvel i samkeppni, í flestum „stéttum“ og „flokk-
um“, því að hver og einn vill og reynir að vera lnnum
a- m. k. jafn og helzt meir aðlaðandi í þessum efnum,
°g að veita og lofa ekki minni þessa lifs gleði og vel-
sæld en hinn og hinir. Og þá er, nú orðið, aðalskemmt-
unin oftast og víðast hvár verulega eftirsótta skemmt-
l*nin, að dansa, dansa, dansa. Og það er svo sem vonlegt,
Því að það á svo vel við, elur og nærir, lifgar og glæðir
það í eðli manns, sem einna frumlegast og rikast er, en
það er kynhvötin, enda allt upphugsað og gert, sem unnt
er til þess, að svo skuli verða. Og hvort það er ekla
vndislegt, heillandi, laðandi og lokkandi þannig að faðm-
ast, leiðast og styðjast — og svo jafnframt sameiginlega
njóta einhverra sætinda og kannske svolítils víns og „sig-
arettu“-ihns og smekks!
Að m. k. þykir nú svo mikils um þetta vert, að farið
er að stofna og reka finindis og dýrindis dansskóla
fyrir börn og unglinga; og dagblöðin ilest að ihtja lia-
tiðlegar og hrífandi auglýsingar um fleiri eða færri
danssamkomur, oft margar á hverjum degi, og sjálft út-
varp rikisins að gera liið sama, og meira en það, með
því ekki aðeins að auglýsa „böllin“ og „röllin , heldur