Kirkjuritið - 01.12.1946, Blaðsíða 10

301
Nóv.-Des.
■ >\ v i s ts fí Ímu^sÍ^
%hx ar& 3-á
o-a&&cvaai<'
Myndin framan á kápu þessa jólaheftis Kirkjuritsins er af
Iíristslíkneski Einars Jónssonar. Hann lauk við það síðasta afmæl-
isdag sinn, 11. maí, og er það eitthvert allra fegursta listaverk,
hans. Svipar Einari að því leyti til sumra spámanna Gamla testa-
mentisins, að honum vex sífellt þróttur og andagift á efri árum
og stendur nú á hátindi. Prestur einn spurði listamanninn, hvort
hann hefði ekki verið mjög lengi að gera þessa mynd, en lista-
inaðurinn svaraði eitthvað á þá leið, að hann hefði lengi hugsað
um Krist. Myndin er ávöxtur langrar og fagurrar æfi með guðs-
ríkishugsjón Krists fyrir augum og sjálfan hann. Einnig hafði
það mikil áhrif á listamanninn, er hann sá líndúksmyndina í
Turin, sem sumir telja, að hafi orðið til, er lík Jesú lá sveipað1
líndúki, og hyggur Einar þeita vera sönnustu Kristsmyndina, sem
mannkynið eigi.
Líkan þetta er ofar mínu lofi. Frá því stafar kærleikur ogi
birta, tign og fegurð, vizka og máttur. Það ætti að lýsa Islend-
ingum í aldir fram frá altarinu í voldugustu og veglegustu kirkju
þeirra.
4. G.