Kirkjuritið - 01.04.1952, Qupperneq 41

Kirkjuritið - 01.04.1952, Qupperneq 41
SPÁMENN GAMLA TESTAMENTISINS 105 Því „slær niður“, það skapar. — Gamlar hugmyndir um ..máttarorðið“ liggja til grundvallar. Talað orð eða skrif- að býr yfir skapandi mætti. Það getur ýmist látið af sér leiða bölvun eða blessun. Hugmyndin þekktist hjá Aröb- um fram eftir öldum. Herforingjar höfðu skáld eða aðra orðsins menn sér við hlið á herferðum. Þeir áttu annars Vegar að skapa kjark og baráttuhug meðal hermannanna °g hins vegar að biðja óvinunum ófamaðar. Þeir áttu að skapa öðrum sigur, hinum ósigur með máttarorði sínu. Enn eimir eftir þessar hugmyndir hjá hirðingjunum á Sýrlandi. Sá siður þekktist austur þar að rita orð kór- ansins, hinnar helgu bókar Múhammeðstrúarmanna, á Pappírsræmur og brenna í eldi eða leysa upp í vatni. ^oir, sem anda að sér reyknum eða drekka vatnið, fá í sig mátt, sem á að geta orðið þeim til farsældar. Hug- oayndir spámannanna eru andiegri og háleitari. Heilagur vilji Guðs gefur orði hans mátt og vald, eða vald Guðs °g vilji býr í orði hans. Þess vegna skapar orðið veruleik- ann. Á einum stað í spámannaritunum er mætti orðsins, Sem Guð hefir talað, lýst á þessa leið: „Því eins og regn °g snjór fellur af himni ofan og hverfur eigi þangað aftur fyrr en það hefir vökvað jörðina, gjört hana frjósama °g gróandi og gefið sáðmanninum sæði og brauð að eta, eins er því farið með mitt orð, það er útgangur af mín- um munni: Það hverfur ekki aftur til mín við svo búið, eigi fyrr en það hefir framkvæmt það, sem mér vel líkar, °g komið því til vegar, er ég fól því að framkvæma Jes. 10—11). Og Jeremía kemst svo að orði: „Er ekki orð Euðs eins og eldur, — eins og hamar, sem sundurmolar klettana“ (Jer. 23, 29). Menn óttuðust spámennina vegna Piáttarins, sem bjó í orðum þeirra. Og menn reyndu að fá þá til að spá heillum og hamingju. Atvinnuspámenn- irnir létu undan óskum fólksins, en ritspámennirnir aldrei. Þeir sögðu það eitt, sem Guð hafði boðið þeim að segja. ^ess vegna fekk oft hvorki land né lýður þolað orð þeirra. Spámennirnir þekktu vilja Guðs. Guð birti þeim vilja
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.