Kirkjuritið - 01.12.1953, Síða 18

Messubyrjun.
Lag: Dýröleg dagssól hlær.
Drottinn, dýrð sé þér!
Dag þinn blessum vér,
er í hús þitt klukkurnar oss kalla.
Ó, að sérhver sá,
sem þær heyra má,
sæki kirkju sunnudaga alla!
Hjarta, hugur, sál
heilagt lofsöngsmál
hljóma láti himinglöðum rómi.
Lögur, loft og storð
lífsins nemi orð
borin fram í Herrans helgidómi.
Burt með allskyns ys,
óra, prjál og glys, —
ekkert þvílíkt andans þorsta svalar.
Kom í kirkjufrið, —
krjúp og syng og bið.
Hlusta! — Sjálfur Herrann við þig talar:
Ver ei hrædd, mín hjörð.
Helgan englavörð
set eg um minn söfnuð hér á jörðu.
Bið þú, — vak og vinn,
vit, að andi minn
styrkir þig í stríði lífsins hörðu.
Kom þú, lífsins Ijós,
lífga visna rós, —
gjör þú bál af brunnum, köldum glæðum.
Kom með hjálp og hlíf,
heilagt fjör og líf.
— Klæð vorn söfnuð kraftinum af hæðum.
Vald V. Snævarr.