Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.10.1956, Síða 12

Kirkjuritið - 01.10.1956, Síða 12
354 KIRKJURITIÐ „Fólkið þusti heim að Hólum, hjörtun brunnu sem á jólum. Aldrei dýrri dagur rann.“ Æfi Jóns Ogmundssonar lauk einnig svo sem líf lians hafði verið: Banastríðið háð við bænagjörð til Guðs. Eftir það er hann hafði „bergt Guðs líkama“, hóf hann sálminn: Lofa mun eg drottinn á hverri tíð, og jafnan sé lof hans í munni mínum. „Og þá er hann hafði þennan sálm í munni, og enn hrærðist tungan til þessa hinna heilögu orða, þá skildist hans hin heilaga önd við sinn líkama.“ Frásagnirnar síðan í allri þeirra barnslegu einlægni og ein- feldni um jarteiknir hans eru undursamleg lofgerð, sem stígur hærra og hærra. Bein hans eru upp tekin 14. desember 1198 og sett hvolf yfir leiðið. En í 1. viku föstu, er menn höfðu upp lok- ið leiðinu, fundu þeir þar grös þau er mönnum voru ókunn hvers kyns voru, og græn, sem á sumar; þeim þótti undarlegur græn- leikur grasanna í það mund missera og tóku upp.“ Enga lýsingu veit ég fegurri né sannari á starfi Jóns Ogmunds- sonar. Svo voru ávextir þess: Sumargróður, algrænn, ófölnandi. sem fyllir loftið höfgri og sætri angan og vekur hjartanu gleði. Jón Ogmundsson er einhver mesti sáðmaðurinn ,sem Guð hef- ur gefið vorri þjóð, svo að enn má sjá græna lauka og finna ihn úr grasi þar er hann sáði. 1 boðskap Frelsarans um sáð mann- anna felst ekki aðeins það, að sæðið góða í góðri jörð ber ávöxt að þrítugföldu, sextugföldu, og hundraðföldu, heldur og, að þær jurtir gróa um aldur, sem hans himneski Faðir hefir gróður- sett. Guð hefir blessað þann gróður, er Jón Ögmundsson sáði til, svo að vér megum sjá í dag lífgrösin fagurgræn. Vér eigum enn mikið að læra af skólastarfi hans. Þegar ég kynntist lýðháskólahreyfingunni dönsku, sögðu forystumenn hennar við mig: „Skóli Jóns Ögmundssonar að Hólum er sígild fyrirmynd skólanna.“ Þetta er rétt. Til þess að skólar vorir blómg- ist, verður það tvennt að fara saman, að námið verði í þjónustu Hfsins og lífsstarfanna og skapgerðarþroskinn og manndómur- inn eflist mest og göfgist við það, sem fagurt er, satt og gott.

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.