Kirkjuritið - 01.03.1960, Blaðsíða 8

102
KIRKJURITIÐ
lægir tómleikann úr sál vorri og sinni og flytur oss frið, ró
og bjartsýni.
Stærstu stund í mínu lífi átti ég við hámessu á páskadags-
morgun í Notre Dame-kirkjunni í París.
Veröur landiö helgara í augum þínum og kristnin merkari í
huga þínum eftir en áöur?
Við þessari spurningu þinni felst jákvætt svar í því, sem sagt
er hér að framan.
Eru þér ekki einhverjir staöir eöa einhverjar framkvæmdir
t Palestínu hugstœöar sakir umhverfis síns eða mikilleiks? (Hér
er sérstaklega átt við framkvæmdir í ísrael).
Við það að hugleiða sjöttu spurningu þína, skýtur upp í
huga mínum þeirri hugsun, að hvergi á byggðu bóli muni fyr-
irfinnast jafnskörp skilgreining hins gamla og nýja tíma og í
ísrael. Öll sú mikla uppbyggingarstarfsemi, byggingar, jarð-
rækt og vatnsleiðslur um ræktarlöndin, sem hrundið hefur verið
í framkvæmd á tólf ára valdatímabili Gyðinganna í Palestínu,
er gerð og framkvæmd á grundvelli tækniþróunar þeirra landa,
sem lengst eru komin á því sviði. Allt, sem nýjast er og bezta
raun hefur gefið í þessum efnum annars staðar, er að finna
í Israel. Þetta nýja viðhorf þar er skýr og órækur vottur þess,
hve gáfuð og menntuð þjóðin er.
Komstu þar í nokkrar flóttabúöir?
Að því, er viðkemur þessari spurningu þinni, er því til að
svara, að nú býr ekkert fólk í ísrael í flóttabúðum. Á fyrstu
sjö árunum eftir valdatökuna fluttist ein milljón Gyðinga inn
í landið. Þá varð að sjá allstórum hópi manna fyrir slíkum bú-
stöðum í bili. En furðu fljótt tókst að skapa þessu fólki skil-
yrði við framleiðslustörf. Nú er sá vandi, sem stafaði af hin-
um öra innflutning, löngu leystur. Því fólki, sem nú flyzt inn
í landið, standa allar leiðir opnar til starfa í skjóli hinnar ört
vaxandi atvinnulífsþróunar á öllum sviðum.
Viröist þér liklegt, aö núverandi skipting á landinu lialdist?
Um það, hver líkindi séu til þess, að núverandi skipting
landsins haldist, get ég vitanlega ekkert sagt. Það er sjálfsagt
líka nokkuð erfitt að geta í þær eyður. Meðan sú óvinátta, sem
nú virðist vera í algleymingi milli Araba og Gyðinga, helzt,
hlýtur það að vera ærin þrekraun fyrir Gyðinga, svo fámennir
sem þeir eru samanborið við hina, að gæta þessara löngu landa-