Kirkjuritið - 01.12.1960, Side 10

440
KIRKJURITIÐ
umfram allt óskar að vita, hvað satt er og rétt í hverju máli,
og telur það mestu máli skipta að vinna þjóð sinni gagn?
Skyldi ekki vera meira en lítið hæft í því, sem Jóhannes
guðspjallamaður segir, að menn komi ekki til ljóssins, af því
að verk þeirra séu vond? Ósannindi, í hvaða mynd sem þau eru,
til heyra myrkrinu. Þau flækja fyrir oss lífið og villa sýn.
Þeir, sem hætta að gera greinarmun á sönnu og lognu, verða
ekki aðeins fyrir það verri menn, heldur og heimskari. Þetta
er einn versti háskinn af að stunda ósannindi. En hvers vegna
gera menn það þá? Sókrates mundi hafa sagt: af vanþekkingu.
Ibsen sagði, að litlum mönnum væri lygin nauðsynleg. Þeir gætu
ekki horft framan í sjálfa sig eins og þeir raunverulega væru,
og þyrftu því að blása sig upp, lífslygin væri hin eina huggun
aumingjans.
Ef þetta væri satt, skyldi þá samt ekki vera hollara að sjá
sjálfan sig í réttu Ijósi og treysta meira á miskunn Guðs? Guði
þekkar fórnir eru sundurkramin hjörtu. Þá fyrst munu menn
heyra rödd sannleikans, er þeir hafa niður lagt belginginn og
sjálfsblekkinguna. Og eins og náðin og sannleikurinn fara sam-
an, þannig eru ósannindin jafnan í för með hatrinu. Vér reynum
ekki að blekkja þá, sem vér elskum. Vér sitjum ekki á svikráð-
um við vini vora. Hver sá, sem notar vísvitandi ósannindi í
stjórnmálum, er óvinur þjóðar sinnar.
Tilkomi þitt ríki.
Öll ríki hatursins munu hrynja og allar spilaborgir öfundar
og sjálfselsku tortímast í eyðileggjandi styrjöldum. Einungis
það ríki, sem grundvallað er á náðinni og sannleikanum, sem
kom fyrir Jesúm Krist, mun standa. Megi það ríki koma!
Látum það vera einn þátt jólagleði vorrar að hugsa um þann
veg, sem Jesús benti á, og reyna að sækja fram á honum.
munum vér komast að raun um, að ekkert getur veitt mann-
inum hreinni gleði en vera frjáls í sannleiksleit sinni. Þá miðar
fyrst áfram í vísindum, í mannfélagsmálum og á hvaða sviði
lífsins sem er, þegar menn eiga enga ósk heitari en þá, að vita
og gera það eitt, sem sannast er. Þannig hafa stórsigrar verið
unnir í náttúruvísindunum. Skyldi ekki sama aðferð einnig verða
happadrjúg, þegar farið verður að beita henni í stjórnmálum-
Spekingurinn Francis Bacon komst þannig að orði: Þá mundi