Kirkjuritið - 01.05.1961, Síða 25

KIRKJURITIÐ
215
kristindóm en þetta, þá er nú trúvamartími og hverjum skylt
að vera búinn til sóknar og varnar, sem vill að allir kynnist
Kristi og boðum bans sem bezt. Og þá er það nauðsyn að
Kirkjuritið komist belzt inn á livert einasta beimili, því að
það er hlutverk þess að tala eins vel og því er unnt máli
kristindómsins. 1 sannfæring þess, að það sé líka til mestra
þjóðþrifa.
Gunnar Árnason.
Guð faðir lét ljós sitt í glugga
Guð faðir lét Ijós sitt í glugga,
að lýsa í náttmyrkum geim.
Það Ijómar í barnslegu brosi
og biður: Ó, komið nú heim!
Guð faðir lét Ijós sitt í glugga,
það logar, er stórviðrin hvín
og bendir þeim breyzku og villtu
á brautina heim til sín.
Guð faðir lét Ijós sitt i glugga,
það Ijómar, þótt tœp gjörist slóð,
og bendir á brúna, sem Jesús
oss byggði’ yfir dauðans flóð.
Guð faðir lét Ijós sitt í glugga,
Ef leiðina réttu þú sérð,
þá mcetir þér ástríkur engill,
svo eflaust mun heppnast þín ferð.
Guð faðir lét Ijós sitt í glugga,
Hann lokar ei hurð fyrir þeim,
sem stefna á bjarmann hans bjarta,
cn býður þá velkomna heim.
Guð faðir lét Ijós sitt í glugga,
það Ijós er hans heilaga orð,
sem frelsar af náð fyrir trúna,
og frið býður syndugri storð.
Vilh. Gregesen (Lausl. þýtt. V. Sn.)