Kirkjuritið - 01.06.1962, Blaðsíða 34
272
KIRKJURITIÐ
ið var myrkranna á milli frá því á útmánuðum og undir liaust.
Þess voru dæmi að suma sláttardaga létu einstaka ákafamenn
það ekki eftir sér að setjast niður meðan ])eir svolgruðu í sig
drykkinn, og hindingsdaga var verið að frá því klukkan 5—6
að morgni ti! um eitt að nóttu. Stöðurnar á togurunum eru
einnig ógleymdar. Ég vil hvorki auka vinnutímann á ný né
mæla gegn finnn daga vinnuviku.
En það er staðreyml að fáar þjóðir eiga að húa við styttra
sumar en vér Islendingar. Og enn er það oss mesti hjargræðis-
tíminn á marga vegu. Þá er m. a. lang hentugasti byggingar-
tíminn. Og nú þurfum vér meira að byggja en nokkru sinni
áður.
Þess vegna blæðir manni í augum er togararnir eru bundnir
við bryggjur vikum saman. Og að. ýmsum byggingum, sem
mikið liggur við að komist upp, miðar liægt áfram sakir skorts
á vinnuafli.
Tvennt væri liér mest til úrbóta. Annað það að miklu meira
væri unnið í ákvæðisvinnu og bæru menn þeim mun meira lir
býtum, sem þeir afköstuðu meiru á skemmri tíma. Og að böfð
væri vaktavinna við stórbyggingar þær, sem braða þyrfti,
þannig að tvo þrjá sumarmánuðina, þá björtustu og hlýjustu
væri unnt að vinna að þeim allt að fjórtán stundir daglega,
sex daga vikunnar — án nokkurra lirtaka vegna sumarlevfa.
Þessa er þörf vegna fámennis þjóðarinnar, binna brýnu og
nauðsynlegu verkefna og vors stutta bjarta sumars.
Og þessi skipun hlýtur að vera möguleg án þess að nokkr-
um sé það óliagur eða aukið erfiði — ef vilji er fyrir bendi og
rétt að ráði farið.
Þjóðinni vrði það til mikilla bagsbóta.
Gmnla fólki'8
Ellihéimilin okkar eru að kalla ný af nálinni. Þau eru
sprottin upp af mikilli nauðsyn — óhjákvæmileg lausn á sí-
vaxandi vandamáli. Þar með er livorki sagt að það sé í sjálfu
sér æskilegast að húa gamla fólkinu sérstakan samastað, né
að ekki mætti bæta vist elliheimilanna að einhverju leyti.
Það var mikill þjóðargróði um aldirnar að á flestum heim-
ilum voru þrjár kynslóðir samtímis. Æskan ólzt þar upp í
skjóli og reynsluskóla ellinnar og gamla fólkið gat létt undir