Kirkjuritið - 01.06.1962, Blaðsíða 5

KIRKJURITIO
243
kommúnismi, fasismi og kapítalismi næg víti til varnaðar.
Og fáir mundu telja barni sínu borgið eingöngu vegna þess,
að það væri þrælbundið hlýðni við einhverja slíka stefnu.
Og þegar þar við bætist öll tækniþróun og iðnbylting með
veröld tunglferða og atomorku í framsýn, þá er þjóðfélags-
höllin og gerð hennar öll gjörbreytt við hið einfalda og óbrotna
form liðinna alda. Ja, það má næstum segja með árgala og
spámanni þessa aldarfars hins nýja tíma, Þorst. Erlingssyni:
„GuS og menn og allt er orSiS breytt
og ólíkt því, sem var í jyrri daga“.
Ráð Lúthers um skilyrðislausa hlýðni er gott og gilt í eðli
sínu, en þarf samt að taka til rækilegrar íhugunar. Það er
líkt með það og penicilinið. Það dugði við öllu fyrst, en svo
varð það einskis virði, þar til hægt var að bæta það og breyta
því samkvæmt kröfum tímans, áunnum eiginleikum hinna
ósýnilegu fénda.
Þessa staðreynd viðvíkjandi algjörri hlýðni við foreldra og
yfirboðara viðurkennum við öll í aðalatriðum. Þá kröfu þýðir
ekki að gjöra lengur skilyrðislaust. Mannveran leitast við að
verða sjálfstæð og eignast myndugleika gagnvart sögulegum
erfðum og kennisetningum. Þetta er eðlislæg þróun, sem verð-
Ur ekki kveðin niður með hlýðniskröfum, hvorki kirkjulegs
valds eða veraldlegra yfirráða. Krafa nútímamanns til eigin
uiyndugleika verður því álíka hindrun gegn hlýðnisliugsjón
Lúthers eins og heimsmynd nútímamanns gagnvart lieimsmynd
fornaldar. Ósættanlegt að flestu leyti.
Þessi þróun leiðir til þess, að æskulýðnum ber einnig réttur
myndugleika. Unga fólkið á ekki bara að þegja og hlýða
nieð virðingu og án hugsunar hverju því, sem boðið er eða
œtlazt til. Æskan hefur rétt til gagnrýni, og getur jafnframt
gengið sínar eigin götur.
Æskan sýnir alltaf öðrum þræði framþróun sögunnar, og
þokar til hliðar stirðnuðum og dauðum lífsformum og skoð-
unum.
f*að mætti því segja, að krafa tímans sé ekki einungis: —
^Heiðra föður þinn og móður‘.‘, heldur einnig nýtt og strangt
hoðorð á þessa leið: „Heiðrið æskulýðinn“. Og þessu boðorði
Lefur einmitt nú þegar verið fylgt víða og ekki sízt hér á Is-