Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1965, Síða 16

Kirkjuritið - 01.01.1965, Síða 16
10 KIRKJURITIÐ Hvernig veit ég þetta? Það' get ég ekki sagt þér, vinur niinn, og þess vegna kann það að hljóma eins og staðliæfing, áróður, jafnvel atvinnu- áróður. En það er ekki það, það er aðeins lians liljóðláta, per- sónulega, sterka, lilýja vald, sem ég komst ekki undan og ég veit, að þú liefur sömu skilyrði til að finna og njóta og ég og er engu síður ætlað en mér. Og hverju breytir það? Það breytir öllu. Þegar Jesús frá Nazaret kemur, þegar hann fer að tala, þeg- ar myndin hans verður þér það, sem hún er, opinberun liins innsta, sem tilveran geymir, opinberun vitsins og viljans og lijartans á bak við allan veruleik, þá verður allt nýtt. Þá er andlit þitt, andlit mannsins, ekki gríma auðnar og tóms, ])á er ásýnd tilverunnar ekki eins og skinin kúpa með livítu, dauðu glotti. Þú sérð lifandi svip gegnum allt, allan óskapnað, allar gátur, öll örlög, lifandi bönd gegnum öll atvik, í allri sögu, þú finnur lífgandi anda bið innra með sjálfum þér. IV. Ég fékk fyrir nokkrum árum jólakort sem ég geymi alltaf og þykir mjög vænt um. Það er eftirprentun af sérstæðri mynd. Saga þeirrar myndar er þessi: Það var ungur listamaður aust- ur í Kína, ekki kristinn, málari, sem líka bafði gaman af að taka ljósmyndir. Hann var á göngu úti einn vetrardag, var dap- ur, raunar niðurbrotinn maður, liafði glatað allri lífstrú og lífsgleði og var belzt í þeim bugleiðingum að ráða sér bana. Snjór var á jörð, sem var að leysa og grysjaði í svörðinn á milli. Af einhverri rælni tók maðurinn mynd á vélina sína af þessunt skjöldótta fláka. Þegar hann framkallaði myndina sá bann sér til undrunar, að það kom fram andlit, og þó að liann væri ekki kristinn, vissi liann, að þetta var Kristur, enda minnir svipurinn á áberandi liátt á kunnar myndir af Kristi. Manninum féllst mikið til um þetta og hann leitaði Ivrists og fann Krist og tók trú á liann og varð nýr maður. Það er einkennilegt við ]>essa mynd, að fljótt á litið sérðu ekkert á lienni annað en bvítskellóttan óskapnað og flestir þurfa að liorfa lengi áður en nokkuð annað kemur fram. En
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.