Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1965, Page 51

Kirkjuritið - 01.01.1965, Page 51
KIRKJURITIÐ 45 Gerða ég það' þá fyrir Guðs sakir að gefa lionuni upp málið, °g vissa eg að þá mundi ég það fyrir taka, er mér væri liall- l'vaenist. Bauð ég lionum lieim til mín, og var liann með mér lengi síðan. í*á snerist orðrómurinn og þar með virðing manna, og lagðist mer síðan liverr lilutur meir til gæfu og virðingar en áður“. 1 egur fyrirgefningarinnar Hér er sögð merkileg saga þar sem maður yfirvinnur liefndar- llng sinn í viðkvæmu einkamáli svo gersamlega, að hann býður °vini sínum til sín og gerir allt liið bezta til hans, eftir að liann bafði þungan áverka af lionum tekið. Katli verður það allt í einu ljóst, að lieiftræknin er ættar- Hdgja Möðruvellinga, og hafði bæði bann og aðrir frændur bans hlotið af henni ógæfu eina. Þá ræður liann það við sig að Veþja öfuga leið, fyrirgefninguna, sem er vegur kristindómsins, 8em hann reyndar sjálfur prédikaði í kirkju sinni að Möðru- völlum, og sú leið varð honum þegar til gæfu og gengis. En með þessari sögu fékk liann ekki aðeins sætt þá Þorgils og Hafliða °g gert þá að góðum vinum eftir langvinn og illvíg málaferli, beldur var liann sjálfur á þessu sama þingi kjörinn biskup yfir Norðlendingafjórðungi, og þjónaði því embætti síðan um langa stund við mikla virðing. Dramb er falli nœst Nú hefur verið á það drepið, hvernig heiðnin og kristnin vogust lengi á í liugum hinna fornu ættarhöfðingja í Eyjafirði, °g hvernig fyrirgefningin entist þeim belur til virðingar og baniingju en lögmál hefndarinnar. Þannig liefur þetta verið um alla veröld og mun ávallt verða. En það eimir eftir af beiðninni í oss öllum. Það kostar alltaf lnikið átak að sigra lieiðingjann í sjálfum sér, bjóða vinstri vangann, þegar maður er lostinn á þann liægri. Flestir eru þannig gerðir, að tilhneigingin er rík til hefndarinnar, ef þeim finnst sér misboðið, enda þótt þessi tilhneiging sé ekki framar studd af trú vorri eða lífsskoðun. Margur er langminnugri á það, sem lionum er á móti gert en velgerðir, og liggur þó í aug- nni uppi, að það er ranglátt. Oft liafa lílilfjörlegar mótgerðir
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Kirkjuritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.