Kirkjuritið - 01.10.1965, Síða 37

KIItKJUIUTIÐ 419
töldum aðilum kveðju fundarins: Biskupi Islands, Sigurbirni Einarssyni;
Ásmundi Cuðmundssyni, biskupi; Sigurði Stefánssyni, vígslubiskupi; sr.
Olafi Skúlasyni; sr. Hjalta Guðmundssyni, æskulýðsfulltrúa og Sig. P.
Björnssyni, bankastjóra.
Sr. Jún Bjarman gaf þá skýrslu um fenningarmót Þingeyinga, sem
lialdið var í Skúlagarði og Garði í Keldubverfi. Var inótið mjög vel sótt úr
flestum sóknum.
Sr. Pétur Ingjaldsson sagði frá æskulýðsstarfi í sínu prestakalli,, Hös-
skuldsstaðaprestakalli.. Hefur kirkjan ekki liaft neitt starf sjálfstætt fyrir
unglingana, en stutt, öflugt skátastarf, sem Jiar hefur verið undanfarin
6 ár. Sumiudagaskólastarf fyrir börnin hefur verið vaxandi og vel sótt
af þeim. Með sr. Pétri voru mættir fulltrúar frá báðum þessum hreyfing-
um og var þeim vel fagnað.
Þá var kosið í allsherjarnefnd. Skv. uppástungu form. voru þessir kosnir:
Sr. Jón Bjarman, Gunnbildur Ásgeirsdóttir, Árni Sigurðsson, Aniia Sjöfn
Stefánsdóttir og sr. Pétur Ingjaldsson.
Þá var tekið fyrir aðalmál fundarins: Þátttaka æskunnar í safnaðarstarf-
inu. Gaf form. fyrra framsöguinanni, sr. Þóri Stephensen, orðið.
Ræðumaður niinnti á ummæli gamals fólks: það væri gaman að vera
ungur í dag. Hann taldi þetta mjög réttmætt, því mörg tækifæri biðu þeirra,
sein ungir væru í dag. Þá rakti liann þær breytingar, sem orðið liafa í þjóð-
lífinu og taldi að ný þjóðfélagsbylting liefði orsakað fráhvarf frá kirkjulegu
lífi. Nú væri mönnum liins vegar að verða ljóst, að' mikils væri misst og
komið væri tóm i stað þeirrar lífsfyllingar, sem trúin var fyrri kynslóðum.
Fólk, sem gerir sér þessar staðreyndir ljósar, liorfir með von og beiðni til
kirkjunnar. Kirkjan þarf að gera sér köllunarverk sitt ljóst og þarf að
taka upp ýmsa nýja starfshætti. Ef kirkjan er ekki vel á verði, lilaupa ein-
hverjir í skarðið, sem ekkert vinna á vegum Krists. Verkefnin eru mörg
og ekki má einskorða starfið við æskuna. Æskan þarf að finna sér fjöl-
breyttari verkefni og nauðsynlegt er að unga fólkið leggi ölluití máliiin lið,
er ti! blessunar liorfa og finni gleði í að fórna þeim tíma og kröftum. Síðan
sagði ræðumaður frá því, hvernig þessum niáluni er háttað í Sambaudslýð-
veldinu Þýzkalandi, en þar dvaldi íiami um skeið við nám. Sagði sr. Þórir
frá spurningabarnamótuin, sem enda með altarisgöngu. Þjóðverjar ain-
ast eigi við dansi í félagslífinu, en lcggja áherzlu á að útilokaðir séu
ýmsir þeir fylgifiskar, sem spilla dansinum. Þá sagði hann frá niennlun
þeirra, sem taka að sér forystu í félögunum. Þeim eru vc.itt ýmis fríðindi
af bálfu liins opinbera. Ræðumaður taldi sjálfsagt, að leita eftir bug-
uiyndum erlendis frá og aðbæfa þær íslenzkum staðbáttum. Eins þyrftum
við að koma fram með nýjar hugmyndir og framkvæma þær. Lagði lianii
áherzlu á það að lokum, að hver krislinn maður yrði í lífi og starfi alltaf
að vera lærisveinn — vera að læra.
Sigurður Sigurðsson l’orm. Æskulýðsfélags Akureyrarkirkju tók næstur
til ináls. Ræddi hann fyrst, hvernig hið trúarlega uppeldi mótar barnið.
Það vex upp til unglingsára og þá að fermingu lokinni vaknar spurningin
um, hvað liægt sé að gera fyrir kirkjuna sina. Lýsti Sigurður síðan starfi