Kirkjuritið - 01.02.1967, Page 6

52
KIRKJURITIÐ
Einhvers staðar hefi ég lesið um það, að á Spáni sé til mjög
merkilegt munkaklaustur. Regla þess lieitir: Regla hinna þög-
ulu bæna (Los sileciosos). Þrisvar á dag lialda munkarnir full-
komlega þögula stund og lesa þá bænir sínar án orða, 15 mín-
útur í senn. Guðsþjónustur klaustursins fara fram orðalaust,
en sagt er, að yfir þeim hvíli meiri hátíðleiki en flestum þeini
guðsþjónustum, sein frain fara með söng og ræðum.
Sérhver maður getur við starf sitt þjónað Guði sínum, í þögn,
ef liann vinnur verk sitt með glöðum og góðum huga. Okkur
er kennt, að Drottinn liafi fengið hinum fyrstu mönnum
jörðina til umráða og boðið þeim að gera liana sér undirgefna,
með öllum gæðum hennar, svo að af }>ví mættu allir íbúar
liennar blessun liljóta. Það liefur maðurinn líka vissulega gert;
hann liefur gert jörðina sér undirgefna. Vísindaleg tækni er
orðin slík, að sé henni beitt á réttan liátt, getur þessi jörð
verið sælustaðuc, í þess orðs fyllstu merkingu; svo algert er
það vald, sem maðurinn hefur náð yfir efninu.
En þetta vald er tvíþætt. Með því er hægt að færa liverjuin
einasta íbúa jarðarinnar ríkulega blessun, — og það er líka
hægt að nota það til tortímingar öllu, lifandi og dauðu, á
jörðinni. Hvorn kostinn velur maðurinn? Fer hann að boði
Drottins, og lætur andann stjórna yfirráðum sínum yfir efninu,
liverju barni jarðarinnar til blessunar, — eða gerir hann and-
ann að þræli efnisins, sjálfum sér til tortímingar?
Til er saga um einn mesta snilling veraldarinnar, ítalska
meistarann Micelangelo. — Hann var á gangi í Róinaborg*
ásamt einum vina sinna. Þeir komu að ruslahrúgu, sem götu-
hreinsarar höfðu tínt saman. Ofan á lirúgunni lá hella ein?
óhrein og ósjáleg. Meistarinn stanzaði og tók að skoða helluna,
mjög vandlega. Vinur hans furðaði sig á þessu og spurði, livað
liann sæi atliyglisvert við þessa ljótu og skítugu hellu. En
meistarinn svaraði: „Þetta er marmari og það er engill í hon-
um; mig langar til að sjá hann!“ Hann lét síðan færa lielluna
á vinnustofu sína og gerði af lienni forkunnar fagra engilmynd,
sem talin er í fremstu röð listaverka lieimsins.
Heimurinn er, af Guði gerður, góður og fagur, eins og öll
verk lians. I hverjum steini er engill, hvert fjall er heilagt-
Það er vald hins illa í mönnunum sjálfum, sem þekur In'1
fögru verk Drottins auri og gerir þau óþekkjanleg, svo að við