Kirkjuritið - 01.10.1967, Qupperneq 43

Qunriar Árnason:
Pistlar
^útli (>r
"Utlier var stórmenni. Hann olli tímamótum. Bylti björgum
'll<b]i nýja leið til víðara útsýnis.
Heilagur maður var liann ekki. Brestir hans eru auðsæir
e|ös og skriður í fjallshlíð. Honum gat orðið mikið á og liann
| l>si það. Þess vegna var hann auðmjúkur ■ fyrir Guði, ])ótt
'ann risi gegn páfanum og byði keisaranum byrginn.
Eldur spámannsins brann honum í hrjósti. Skilningur hans
ar ufar livass, innsæið óvenjulegt. Afköstin dæmafá.
bað' er blindni að lialda liann óskeikulan guðfræðing, fjar-
Stí®tt að gera liann að nokkurs konar páfa. Skyldast að muna
a< bann klauf kirkjuna til að koma lærðum og leikum í skiln-
"'K Uffi að Biblían er grundvöllur kristinnar þekkingar. Hann
Jl,1ð endurbótamaður allra kirkjudeilda því að í þessa áttina
L‘'Ur hann enn bein og óhein áhrif hvarvetna innan kristn-
tunar
. ryo stefnumál Lútliers nefni ég, sem aldrei liefur verið
"ýnna að halda á lofti en nú.
skAn„að felst í orðtakinu „Andinn frá Vorms“, sem skýr-
I c"ur til yfirlýsingar Lúthers andspænis veraldlegu og kirkju-
beimsveldi og með dauðann vofandi yfir sér:
j ”Eg get hvorki né vil taka neitt aftur, því að hvorki er ráð-
c fú „é ráðvandlegt að breyta á móti samvizku sinni.“
uitlier skrifaði síðar fræga ritgerð „Um frelsi kristins
",a'Ois.“ Þarna í Worms sýndi hann á ógleymanlegan liátt
’J'dsan kristinn mann.
Hngsanafrelsið á ekki alls staðar upp á pallborðið lijá
•nör
við
„;n»u,„ f dag. Málfrelsið er meira og minna drepið í dróma
a- Prentfrelsið enn almennara lagt í læðing. Sú brýning