Kirkjuritið - 01.07.1968, Qupperneq 22

KIRKJ URITIÐ
340
ekki undir liöfuð leggjast að koma ábendiugum og sjónarjnið-
um á framfæri við nefndina í tæka tíð, en sannast að segja
þykja mér of margir prestar tómlátir um þetta. Hver skyn-
samleg bending er nefndinni styrkur í vandasömu starfi, enda
vill liún af einlægni taka fullt tillit til óska og raka, sem fram
koma, þótt lienni sé að sjálfsögðu fyrirmunað að þægja ölluin
óskum eða samræma öll sjónarmið. En þeir, sem sinna ekki
þeim tækifærum, sem boðið hefur verið upp á livað eftir ann-
að til þess að leiðbeina nefndinni um val og liöfnun sálina eða
annað, sem mál þetta varðar, liafa veika aðstöðu til gagnrým?
þegar þar að kemur. Að tala hefur sinn tíma og að þegja hef-
ur sinn tíma, segir Prédikarinn.
Handbókarnefnd liefur lialdið nokkra fundi, rætt nin
grundvöll og aðferðir í væntanlegu starfi sínu og skipt verk-
efnum niður á nefndarmenn til liráðabirgða.
Þýðingarnefnd Nýja test. liafði sem áður vikulega fundi ineð
sér.
Kirkjan liefur sem sé ýmislegt í takinu, en þetta, sem ég hef
liér drepið á, er þó minnst. Hitt er mikilvægara, sem gerist i
söfnuðunum, starf prestanna og virkra safnaðarmanna. l>al
er kirkjunnar eiginlega líf. Um það eru þær skýrslur, seiu
liér eru fram lagðar, nokkurt vitni en takmarkað þó. Heg1
Drottinn uppskerunnar líta í miskunn á alla vora veiku °S
brestasömu viðleitni. Hans náð og friður sé með oss öllum-
Sigurleiðin
A8 eiga samlei8 me8 sól og vori
er sigurlei8in á œvivegi;
þá gróa blómstur í gengnu spori
og glatt er kvöldskin a8 liSnum degi.
Richard Beck