Kirkjuritið - 01.10.1970, Blaðsíða 18

Gunnar Árnason:
Pistlar
Eldhugi
Dom Helder Camara var lítillega nefnilur í pistli sl. vetur.
Hann er nú sá kirkjuliöfðinginn, sem einna oftast ber á gónia,
og var mælt með því á Lútlierska lieimsþinginu í sumar að
liann lilyti Friðarverðlaun Nóbels á þessu ári. Verður bér
lítið eitt gjör frá honum sagt.
Hann er erkibiskup í Recife í grennd við Rio de Janeiro.
Fæddur árið 1909 í Fortaleza, þurrlendu fátækraliéraði í norð-
austur Brazilíu. Faðirinn stundaði verzlunarstörf. Móðirin var
kennslukona. Föðurbróðirinn, Camara, kunnur leikritaböf-
undur.
Helder dreymdi frá barnæsku um að verða prestur. Eitt
sinn þegar faðir lians spurði livort liann béldi fast við þessa
ákvörðun, gaf lxann syninum þessa lýsingu á prestsstöðunni:
„Presturinn lætur ekki þjóna sér. Hann er þjónn Guðs og
manna. Hann boðar trúna, vonina og kærleikann. Framar öllu
elskuna. Og breinleikann.“
Slíkur prestur kvaðst Helder einmitt þrá að verða. Þá var
hann aðeins sex ára. Og faðirinn gaf lionum blessun sína. En
móður sinni er sonurinn þakklátastur. Hún var eini kennarinn,
sem hann naut í æsku, unz hann fór í æðri skóla. Sá lærifað-
irinn í prestaskólanum, sem honum er minnisstæðastur, fræddi
Helder um lífsspursmálin og mannlega baráttu og kenndi
honum að treysta Guði fremur en óttast hann. Annars bjo
liann við strangan aga, einkum af liálfu yfirmannsins. Prests-
vígslu fékk liann 22 ára gamall og kynntist um þær mundir
frjálslyndis og félagslegri breyfingu innan kaþólsku kirkjunn-
ar í lieimalandi sínu. Var Helder í fyrstu einkum ætlað að
starfa meðal verkalýðs og menntamanna. Þetta var á árununi
fyrir síðari beimsstyrjöldina og liann sem margur leit svo u,
að lieimsbaráttan mundi standa milli fasista og kommúnista.
Þá í svipinn hélt bann að fasistarnir væru skömminni skárn-