Kirkjuritið - 01.06.1974, Qupperneq 92

Embœtti og vígsla
Álitsgerð um skilning á embœtti kirkjunnar, samþykkt af
samstarfsnefnd Rómversk-katólsku kirkjunnar og Anglikönsku
kirkjunnar.
1
Ætlun vor hefir verið sú, að leita dýpri
skilnings á embœtti því, sem er í sam-
hljóðan við kenningu Biblíunnar og
venju sameiginlegrar arfleifðar og
birta í þessari álitsgerð samþykki það,
sem við höfum orðið ásáttir um. Álits-
gerð þessari er ekki œtlað að vera
tœmandi um skilning á embœttinu
(ministry), heldur lcetur hún í Ijós sam-
þykki í grundvallaratriðum um kenn-
ingu, sem hefir verið orsök öndverðra
skoðana kirkna vorra, og þessi kenn-
ing skoðuð í stœrra samhengi sameig-
inlegrar sannfœringar vorrar um em-
bœttið.
2
Innan Rómversk- katólsku kirkjunnar
og Anglikönsku kirkjunnar tekur em-
bcettið á sig mismunandi mynd. Sum
embcettin eru sérstœð, önnur eru fólg-
in í því að eiga ekki frumkvceði sitt í
ákvörðun opinberra valdaaðila.
Sum embœtti eru reist á boði vald-
stjórnar kirkjunnar. Vígsluembœttið
verður aðeins skilið i þessu stcerra
samhengi hinna mismunandi em-
bœtta, sem öll eru þó verk hins sama
Heilaga Anda.
3
Embœttið í lífi kirkjunnar
Lif og sjálfsfórn Krists birtir á fullkom-
inn hátt, hvað það er að þjóna Guði
og mönnum. „Öll kristin embcetti, sem
ávallt hafa þann eina tilgang
byggja upp hið kristna samfélag (kom-
onia), fá einkenni sín af þessari fyrir'
mynd Krists og eiga uppsprettu sina 1
þessu lífi hans og sjálfsfórn. Samfe'
lag manna við Guð (og samfélaQ
manna í milli) þarfnast sáttargjörðan
Þessi sáttargjörð, sem fullkomnu
er í dauða og upprisu Jesú Krists, kem-
ur fram í raun í lífi kirkjunnar, í trU
hennar. Þóft hún sé enn á braut helg
unarinnar, þá er hlutverk hennar eng
að síður að vera farvegur þessarar
sáttargjörðar í Kristi í boðun sinni, J
vitnisburði um kœrleika hans, og í Þvl
að bjóða fram hjálprceðið mönnum t!
handa.
186