Kirkjuritið - 01.12.1974, Page 46

Skálholt.
vorum fjórir, sem starfað höfum að
félagsmólum landbúnaðarins, boðnir
til Noregs. Við fórum fró Keflavíkur-
flugvelli kl. 8 að morgni í dumbungs-
veðri og 8 stiga hita og lentum ó
Fornebuflugvelli í glampandi sól og
30 stiga hita. Þegar við stóðum þarna
í þessu blessaða heita logni, fundum
við vel, hve veðurfari var misskipt,
þar og heima. En þegar við fórum að
huga betur að, kom ó daginn, að
bœndur í Suður-Noregi voru mjög
óhyggjufullir út af hitanum og þurrk-
inum í fullan mónuð. Öll spretta hafði
stöðvazt ó kornökrum og túnum og
öllum gróðri. Víða er eitthvað að.
Við lifðum í dýrlegum ferðafagn-
aði í 10 daga, sóum fögur og frjó-
söm héruð, hittum marga mólsmet-
andi menn, sóum nýja tœkni, senn
kœmi sér vel hjó okkur, og héldum
svo heim. Við ferðuðumst milli sömu
flugvalla og óður og komum heim 0
Keflavlkurflugvöll seint um kvöld 1
dumbungsveðri og 10 stiga hita-
Ferðin milli þessara flugvalla fram °9
til baka tók réttar 4 klst., en það er
nókvœmlega sami tími og ég þurft'
að ganga til kirkjunnar minnar, Torfd'
staðakirkju, og heim aftur í góðu f<®rl
að vetri til ó unglingsórum mínum-
Ég veit, að þetta er svo sem eng'n
ferðasaga og hversdagsleg. Fyrir mið
var hún dólítið meira, ég lœrði ýmis-
legt og gladdist yfir ýmsu( sem ég s°'
að mœtti verða til hagsœldar °9
menningar. Það er svo aftur ó morj
auðvitað, að nú finnst fólki, að Þa
332