Kirkjuritið - 01.12.1974, Blaðsíða 91

ÞÁTTUR UM GUÐFRÆÐI
ARTICULI CHRISTIANAE DOCTRINAE
flf kenningu Lúthers um sakramentin
Úrdráttur unninn úr bók eftir Paul Althaus um guðfrœði Lúthers,
>,Die Theologie Martin Luthers". StuSzt var viS enska þýSingu bókarinnar.
SíSari hluti.
KVÖLDMÁLTÍÐIN
' þeirn deilum, sem Lúther tók þátt í
Urn heilaga kvöldmáltlð, beinast rök-
semdir hans til margra átta. Fyrst
Leinast þœr gegn Rómarkirkjunni, en
síðar gegn Karlstadt og Schwenckfeld,
®n einkum þó gegn Zwingli. Nokkur
Qherzlubreyting varð á framsetningu
Lúthers eftir þvl við hverja hann rœddi,
pott grundvallarkenning hans vœri hin
sarna. Nauðsynlegt er til skilnings, að
rekja þessa þróun nokkuð.
Þróunin fram til 1524
kram til 1524 deilir Lúther nœr ein-
9öngu við Rómarkirkjuna. Þá heldur
ann ákveðið fram kenningu um
^akramentið sem gjöf Guðs gegn
enningunni um messufórn. Eftir 1524
deilir Lúther aðallega við vingltrúar-
menn og við Zwingli. í þeim deilum
leggur hann meiri áherzlu á líkam-
lega nœrveru Krists í brauði og víni,
gegn kenningunni um táknrœna notk-
un kvöldmáltíðarinnar.
(Kenning Rómarkirkjunnar um kvöld-
máltiðina er sú, að við helgun efna
sakramentisins, breytist þau í líkama
og blóð Krists, sem presturinn ber
fram til fórnar. Þessu hafnaði Lúther
algjörlega. í messufórninni taldi hann,
að reynt vœri að bera fram fórn, sem
í raun Guð einn getur borið fram.
Maðurinn taki sess Guðs og bjóði til
máltíðar. Rétta skoðun sagði Lúther
þá, að Guð einn framkvœmdi slíka
hluti. Þá töldu rómverskir einnig, að
trú vœri ekki nauðsynleg til móttöku
377