Kirkjuritið - 01.12.1977, Qupperneq 36

framan eldinn, en hinum megin við
það höfðum við svo lítinn olíuofn. Og
ég klæddi mig í öll þau hlýjustu föt,
sem ég hafði haft meðferðis frá Finn-
landi og sat við borðið. Og þó varð
mér kaldara en mér hafði nokkurn
tíma orðið heima. Síðan fór að rigna
inn, og þá sótti Hilda Andersson hverja
fötuna af annarri til að setja undir
lekann. Það var þá, sem okkur varð
hugsað til þess sem segir um þak-
lekann í Orðskviðunum.
— Og þeir kölluðu Hildu Anders-
son drottninguna?
— Já, hún var há og beinvaxin og
bar sig vel og hafði sítt og mikið hár,
sem hún setti upp eins og kórónu á
höfuð sér. Vinir okkar, ungu, kristnu
Gyðingarnir, kölluðu hana drottning-
una.
Barátta um börn — og önnur börn
Hér verður nú að stytta þessa sögu,
sem orðin er nokkuð löng í smáu riti.
En því fer víðsfjarri, að allt það hafi
komizt til skila, sem þess var vert.
Ósagt er t. d. með öllu frá því, er gerð-
ist á síðustu starfsárum Ailiar Havas
í ísrael. Þá voru gyðingborin börn tætt
úr höndum finnsku kristniboðanna
hvert af öðru. Því olli tilkoma laga,
sem lögðu bann við því, að Gyðingar
sendu börn sín á kristna skóla. Gerð-
ist þá hver harmsagan annarri beisk-
ari. Alls kyns lagakrókum og réttar-
höldum var þá beitt af mikilli hörku
af hálfu stjórnvalda, jafnvel fangels-
unum foreldra, auk ýmissa annarra
bragða, miður þekkra. Erfitt er fyrir
Norðurlandamenn að skilja slíkar að-
farir eða réttlæta þær. En orsökin mun
fyrst og fremst hin rótgróna andúð
Gyðinga á kristnum mönnum, sakir
alls þess, er þeir hafa um aldir orðið
að þola af þeirra hálfu. Gyðingar, sem
taka kristna trú, eiga því lítillar samúð-
ar að vænta hjá öðrum Gyðingun'i’
Þeir eru fyrirlitnir, og heita má, að
þeim sé útskúfað úr samfélagi Gyð'
inga. Gyðingar, sem ekki eru kristnif-
geta vart trúað því, að nokkur maður
af gyðingakyni gerist kristinn nema
fyrir ávinnings sakir, mútur eða ann-
að slíkt.
Því má svo við bæta, að enn hafa
ísraelsmenn nú fyrir skemmstu bert
mjög lög sín til að sporna við kristinm
boðun í landinu. Munu viðurlög þunð-
ef þau lög eru brotin.
Finnar brugðust við erfiðleikuú1
þessum á þann veg, að þeir opnuðu
skóla sinn fyrir arabískum börnum-
Eftir sem áður var þó kennt í skóla11
um á hebresku. Þannig og með ý^fu
öðru móti var leitazt við að t>rua
gjána milli Gyðinga og Araba.
Fyrir tveim árum eða svo urðu sV°
enn þáttaskil í starfi Finna í Jerusau
em. Síra Risto Santala hélt þá e^r
sinni til starfa þar eystra, eftir sjo
námshlé. Skyldi hann taka við stjór
stofnunarinnar í Jerúsalem, er fra
vegis verður fyrst og fremst rekin
biblíuskóli fyrir kristna Gyðinga-
jafnframt mun stofnunin gangast iy
námskeiðum, ráðstefnum, sumarbu
rekstri og áþekkri starfsemi. pal
munu þau ágætu húsakynni,
nnið
se^
þeZ*'
byggð voru í tíð Ailiar, koma að b
um notum. En nærri má geta, hve ^
þungt henni hefur fallið að þurfa
sjá á bak „börnunum sínum , u
sömu mundir og nýbyggingarnar
að komast í gagnið.