Jörð - 01.12.1945, Síða 141
JORÐ
345
út í myrkrið og hvíslar ofulágt: „Sérðu það?“ Leit ég þangað,
sem Hjalti benti og sá eitthvað hvítt, aflangt, eins og alin uppi
í loftinu rétt fyrír framan okkur á veginum. „Hvað er þetta?“
spurði ég og var ekkert farið að lítast á blikuna. — „Komdu,
— við skulum binda Rauð aftan í Faxa, og reka þá svo á undan
okkur, jrví að þetta er \úst einhver melabúinn." Þetta hvíta
nam staðar, á meðan við vorum að athafna okkur við hestana,
en hélt á stað jafnsnemma og við og sveif alltaf í jafnri hæð.
Það fór einhver spenningar-skjálfti um mig og ég sá, að það
fór engu minni skjálfti um Hjalta. Tekur hann nú allt í einu
til að tuldra eitthvað vel valið fyrir munni sér. Þegar við vor-
um komnir rétt á móts við Barðssel, — en þetta hvíta var alltaf
rétt á undan okkur, þrátt fyrir bænif og aðrar tölur Hjalta, —
ákváðum við að fara heim þangað og gista þar, þó að ekki
væri nema klukkustundar lestagangur heim eftir þjóðveginum.
En þegar við erum rétt komnir að afleggjaianum heim að
Barðsseli, beygir jjetta hvíta inn á liann. Nú komumst við í
standandi vandræði, og hafi Hjalti verið í nokkrum vafa um,
að jretta væri einhver yfirnáttúrleg vera, jrá var hann jrað ekki
lengur. Biðum við nú átekta, en það hvíta hélt áfram. „Hann
ætlar að hitta Þorfinn gamla,“ sagði Hjalti. Þegar Hjalti fór
að tala um Þorfinn, datt mér í hug svarti hundurinn hans með
hvíta hrygginn og hausinn og hvítu rófuna. „Þetta hefur nátt-
úrlega verið hann,“ hugsaði ég með mér, en nefndi Jxið ekki
við Hjalta. Hann sagði hins vegar, að það væri bezt fyrir okk-
ur að flýta okkur heim, og fórum við skokk alla leiðina. Þegar
við komum heim, voru hestarnir orðnir svo sveittir, að svitinn
rann í stríðum straumum niður um jxí alla, svo að við urðum
að láta þá.inn.
Ofanskráðar sögur, og margar aðrar álíka, voru JÖRÐ sendar úr aust-
firzkum kaupstað nýlega frá pilti, sem nú mun vera 15 ára. Ritstj. hafði
sto gaman af þeim, að hann sér ekkert á móti því að birta þær í JÖRÐ,
með því að hann hefur gengið nr skugga um, að nöfn öll eru tilbúin.