Jörð - 01.12.1945, Qupperneq 143

JORÐ
347
inni hjá homnn við bóklestur. Ha£i þá klukka, er var í herberginu, slegið um
80 slög, og hann að því búnu skilið við. Þetta getur ekki verið rétt. Faðir minn
var hrumur cn ekki veikur, khrddi sig daglega og kom út, þegar gott var veður,
og það gerði hann einnig daginn áður en hann veiktist, aðfaranótt hins 7.
Apríl. Eftir það var hann meðvitundarlaus, þar til hann lézt að' morgni 8.
Apríl. Þennan tíma var jafnan læknir og lijúkrunarfólk hjá honum, og því
alveg útilokað, að herbergi hans hafi verið notað sem lestrarstofa þann tíma.
1 2-. Iiefti sama tímarits 1944 liefur síra Ásgeir Ásgeirsson, fyrir hönd frú
Guðrúnar Jóhannsdóttur í Stórutungu, gert athugasemdir við þessa frásögn
Benjamíns, og mótmælt staðleysunum. Hennar frásögn er í öllum atriðum rétt,
enda er lnin skarpminnug, sannorð og vel greind kona, og var til heimilis i
Garðhúsum um lengri tíma. Mun henni hafa verið svo k;er minning föður míns,
að hún hefur eigi þolað, að við andlát lians væru tengdar óábyggilegar og ýktar
sögusagnir.
I 4.-5. hefti sama tímarits 1944, skrifar svo Benjamín um þetta santa efni, og
virðist þar vera að' breiða yfir missagnir síra Arna, en heldur reitast að frú
Guðrúnu fyrir afskipti hennar af þessu máli. Hann talar þar um klukkti nteð
áletruðum silfurskildi, er hann heldttr, að við börnin höfum gefið föður okkar
í afmælisgjöf. Þclta er ekki rétt. í herberginu var að vísu gömul klukka úr búi
ltans, með engum silfurskildi, og sent alltaf sló vitlaust, og var því slagverkið
sjaldan dregið upp, cn væri það gert, kom fyrir, að hún sló í sifellu, unz hún
var nærri því útgengin. Benjamín hefur eflaust oft komið' upp i herbergi til
föður míns, því að hann hafði mjög gaman af því að' tala við greinda menn og
var jafnan ntálhress. 1 einhverri þeirri ferð hefur Benjamín líklega heyrt hina
biluðu klukku slá einhverja höggarunu, og er það cflaust tilefuið til þessarar
dulrænu frásagnar, sem hvorki ég, kona ntín né annað' heimilisfólk vitum til,
að' hafi átt sér stað'.
Vænti ég svo, að útlalað sé um þetta málefni. Einar G. Einarsson.
JOR4) sér ekki, að bréf þessi afsanni merginn málsins í frásögn þeirra sr. Árna
og Benjamíns, þó að annað þeirra leiði að sjálfsögðu í ljós, að hinn langi
tími, sem liðinn er síðan atburðirnir gerðust, hafi raskað eitthvað tímaröð í
minni líklega beggja. Auk þess sýna þau vfirlcitt vel, hve minni manna er ó-
árcið'anlegt unt einstök atriði, er tímar líða. Mál þetta er útrætl í JÖR4).
TIL LESENDA FRÁ RITSTJÓRA.
Eins og hefti þetta ber mcð sér, hefur ckki þótt ástæða til að halda fast við
þá að'ferð síð'asla heftis, að' allar byrjanir greina og sagna séu fremst í heftinu.
JORF) er, með fráhvarfinu frá harðbalalegri sparnaðarstefnu III.—V. árgangs,
að leita fyrir sér um fyrirmyndarform íslenzks „magasíns" nteð hennar broti,
— en það hefur náð geysilegri útbreiðslu í vestrænum löndum undanfarin ár.
LESENDUR! Bendið vinurn yðar og kunningjum á JÖRÐ!