Jörð - 01.09.1946, Síða 77

JÖRÐ 75
aðeins öxlum: Við hverju er að búast?! sögðu þeir, — en þeir
hættu sanrt við, að fljótlega mundu betur agaðir hermenn
homa í þessara stað. Þeir, senr komu í þessara stað, reyndust þó
alveg af sama sauðahúsi. Erlend vegabréf voru vitagagnslaus
gagnvart þeim. Dag nokkurn, er ég var niðri í kjallara gisti-
hússins, þar sem ég liélt til, og var að leita að leifum farangurs
míns, vissi ég ekki fyrr til en tveir rússneskir hermenn tóku
mig höndum. Þeinr var frá öndverðu „ljóst“, að ég væri nazisti,
og settu nrig þegar út í horn og beindu að mér éli úr lrríðskota-
byssu. Ég reyndi, á nrinni aunru rússnesku, að gera þeim skilj-
anlegt, að ég væri danskur blaðanraður (eða jafnvel konsúll!),
en auðvitað lrlógu þeir bara að mér og lrófu skotlhríðina á nýjan
leik. í örvilnun lrenti ég í þá veski mínu. Vegabréfinu skeyttu
þeir engu, peningana hirtu þeir, en svo gerðist undrið: Þeir
fundu þarna mynd af börnunum nrínunr tveinrur — og þar með
þeim öllunr lokið. Rússar eru barnelskir. Auðvitað tóku þeir
úrið mitt og sígaretturnar, — en við skildum með blíðu.
Verr fór fyrir kunningja mínum, slátraranunr í nágrenni
gistihússins. Hann var svo ógætinn að kalla á rússneskan liðs-
foringja til hjálpar, er lrans eigin landar voru að ræna búðina
hans. Rússinn skaut lrann niður.
Daglega var ekið vörubílunr að íbúðarhúsunr nranna og inn-
búin flutt burt ,,til hernaðarþarfa“. Hver, sem reyndi að halda
í sitt, var umsvifalaust skotiirn. Allar búðir og vöruskemmur í
Berlín voru skipulega rændar, stundunr í samfélagi við þýzkar
tæningjasveitir. Af konunr Berlínar var a. nr. k. 70% nauðgað,
ún tillits til aldurs. Eina nótt sóttu þeir allt kvenfólkið í gisti-
Irúsinu, senr ég dvaldi í. Því var skilað aftur undir morgun í
ólýsanlegu ástandi, — lrverri lrafði verið nrisþyrmt af 6—8 her-
tnönnunr. Ein þeirra var 72 ára, önnur 78 ára, tvær þrettán ára.
Er franr í sótti, konrst nokkurs konar regla á og ástandið
hefur lraldið áfranr að batna, — nema livað landið er alveg út-
sogið.