Jörð - 01.09.1946, Side 110

108
JÖRÐ
og stærðfræðin þekkja engan tilgang í heiminum og fyrir þeim
er ekkert líf til. Eðlisfræðin þekkir raunverulega aðeins eitt
atriði, sem aðgreinir það sem var og það sem er óorðið (önn-
ur aðalsetning varmafræðinnar).
Á síðustu öld var staðfest þróun tegundanna, þróun lífsins á
Jörðinni. Kenning þessi átti Jró víða rnjög erfitt uppdráttar,
vegna þess, að hún kom í báða við fyrri skoðanir rnanna. En
lífið hér á Jörðinni er einstakur hlutur frá sjónarmiði eðlis-
fræðings, hlutur sem er hverfandi í hinni miklu víðáttu al-
heimsins, hlutur, sem orðið hefur til fyrir einhverja-einstaka
tilviljun í náttúrunni, og sem ekki getur haft neina þýðingu
fyrir heimsrás viðburðanna. Frá sjónarmiði eðlisfræðingsins er
heimurinn fyrirfram dæmdur til þess að verða aldauður heim-
ur. Öll barátta mannkynsins er aðeins barátta um sólskins-
blett stutta stund fyrir vissa einstaklinga eða vissan hóp manna,
það er barátta, sem að lokum hlýtur að enda með ósigri fyrir
mannkynið í heild. Þannig voru viðhorf eðlisfræðinnar á síð-
ustu öld. Mikið af sögulegri þróun síðari ára er mótað af slíkri
skoðun, skoðun tilgangsleysisins í heiminum. Eini tilgangur-
inn sem til er, er sá, að ávinna vissum þjóðum og stéttum hagn-
að. Einstaklingarnir eru látnir fórna sér fyrir þessar hugsjónir.
En þetta eru ekki einu skoðanirnar, sem fram hafa komið.
Margar kenningar eru til, sem Jrekkja önnur verðmæti, þótt
Jrær hafi ekki fengið mikinn stuðning af vísindunum enn sem
komið er. En þróun vísindanna á síðari árum hefur heldur
bent til þess, að breyting sé að verða á þessu. Eins og ástandið er
nú í heiminum er heldur ekki vanjrörf á því.
Vísindin liafa nú fært mannkyninu vopn, sem er stórkost-
legra en nokkuð, sem áður hefur þekkst, en hlut, sem einnig
gæti orðið mannkyninu til stórfelldra hagsbóta. En hætt er við
því, að engin öryggisráð né kjarnorkumálanefndir muni til
lengdar geta varðveitt friðinn. Til Jress þarf breytingar á grund-
vallarskoðunum mannkynsins, og vera má, að kenning Jreirra
Milnes og Haldanes boði slíka breytingu. Því með kenningu
þessari er lífið hluti af þróun alheimsins, og með kenningu
þessari er lífinu gefinn tilgangur í tilverunni.