Jörð - 01.09.1946, Qupperneq 142

B. O. B.:
Sjálfstæði Færeyinga
SJÁLFSTÆÐI Færeyja, fullu og
óskoruðu, var yfirlýst i Lögþingi
þeirra 18. September sl. Á sama vett-
vangi lýsti fulltrúi annars sjónarmiðs
því yfir, að stjórnarskrá Færeyja, sem
tiltekur þær sem hluta af Danaveldi,
sé enn í fullu gildi. Báðar yfirlýsing-
arnar voru gerðar í tilefni af sömu
þjóðaratkvæðagreiðslunni og þó geta
þær með engu móti staðist saman.
Þeir, sem höfnuðu tilboði dönsku
stjórnarinnar, fengu meiri hluta. Á
því byggist lýðveldisyfirlýsingin. Hins
vogar var meiri hlutinn mjög naumur
og þátttakan í atkvæðagreiðslunni lé-
leg. Á því byggist afstaða þeirra, sem
telja málið óútkljáð. Auk þess er
greinilegt, að málið hefur ekki verið
lagt svo fyrir af dönsku stjórninni,
sem bezt varð á kosið. Mun þetta eiga
sinn þátt í, að ekki varð betri þátt-
taka í atkvæðagreiðslunni, og þýðir
líklega, að meiri hluti þeirra, sem
heima sátu, hafi verið fylgjandi
áframhaldi sambandsins við Dan-
mörku, aðeins undir nokkuð öðru
formi, en boðið var.
Færeyingar eru sérstök þjóð, en þó
verður að játa, að vegna smæðar og
landþrengsla hlýtur þeim að verða
erfitt, ef ekki með öllu ógerlegt, að
halda uppi til hlítar sjálfstæðu menn-
ingarþjóðlífi og verða fullgildur þátt-
takandi í félagslífi þjóðanna. fslenzka
þjóðin verður, smæðar vegna, að
leggja sig alla fram, til að geta haldið
uppi virðingu sinni og hagsmunum
sínttm á þeim vettvangi, en kringum-
stæður Færeyinga til þess eru svo
ósambærilega verri, að þeir verða víst
fáir, utan Færeyja, sem hafa nokkra
minnstu von um, að það takist svo,
að viðkvæmum þjóðarmetnaði þeirra
verði til varanlegrar ánægju. I'að verð-
ur aldrei Færeyingum til minnkunar,
að þeir eru fáir, og því síður, að þeir
vilja vera sjálfstæðir. En öllutn er það
sjálfum fyrir beztu, að sníða sér stakk
eftir vexti. fslendingar tefldu á tæp-
asta vað, — en saga vor og land vort
studdu oss á báðar hendur. Færeyingar
eru yfirleitt ekki á vaði. Carybdis og
Scylla eru þar á báðar hendur.
I’jóðaratkvæðagrciðslan sýnir, að að
minnsta kosti helmingi þjóðarinnar er
þetta ljóst. Meira að segja meðal
þeirra, sem greiddu atkvæði á móti
tilboði dönsku stjórnarinnar, geta ver-
ið ýntsir, er raunverulega vilja ekki
fullan skilnað við Danmörku, Iteldur
að eins eitthvað frábrugðið form því,
sem boðið var, og eru jafnvel grarnir
Dönum fyrir að hafa lagt málið þann-
ig fyrir, að Færeyingar gætu ekki
frjálst tjáð, hvað þeir raunverulega
vildu.
Það er vonandi, að færeyska þjóðin
taki þetta öngþveiti röggsamlega í
sínar hendur og að jafnvel skilnaðar-
menn geri sér ljóst, áður en það er
um seinan, að þó að ekki væri annað
cn það, hvað þjóðin er skipt í afstöðu
sinni, þá nægir það alveg til að gera
út af við alla skynsamlega von um
giftusamleik þess að slíta sambandinu.
Út á ólgusjó algers sjálfstæðis á ekki
erindi nein ]>jóð, sem er sjálfri sér
sundurþykk um þau efni.
Dönum ber skylda til að eiga frum-
kvæði að því, að færeyskur þjóðarvilji
fái raunverulega komið i ljós.