Jörð - 01.09.1946, Side 160

158
JÖRÐ
ur sátu þar kringum borð. Lamb hefur það víst átt að vera,
sem lá á miðju borði. Það hefði eins vel getað átt að tákna
hund eða kött, því engri skepnu var það líkt. En þó fannst
mér fyrst kasta tólfunum, þegar ég fór að skoða myndina, sem
var á vængjahurðinni hægra megin. Gat þar að líta sjón, sem
mig hryllti við. Það var mynd af manni, kúguðum og vesældar-
legum. Stóð hann niðri í keri, ekki ólíku línustampi, nærri
harmafullu af rauðleitum vökva; rauðir taumar runnu úr
lófum lians og síðu niður í kerið. Þóttist ég skilja, að þetta
ætti að vera Kristsmynd, og rauði vökvinn í kerinu, blóð
hans.
Ég gaf mér ekki tíma til að skoða myndina innanverðu á
liinni hurðinni. Mér fannst ég verða að komast út sem fyrst.
Ekki er mér kunnugt um, livort safnaðarmeðlimir þessarar
sóknar eru yfirleitt ánægðir með altaristöfluna sína; en sé svo,
þá er einkennilegur fegurðarsmekkur í sveitinni þeirri. Og ég
vil bæta við: einkennilegt trúarþel.
Slíkar altaristöflur sem þessi eiga að hverfa hurt úr kirkj-
um landsins. Þjóðmenjasafnið á að geyma þær — í sama til-
gangi og öxina og höggstokkinn.
Höfuðlaust og halaklippt. (Rökkurskraf.)
BARNARÉTTURINN gerir oss
fært að standa andspænis hin-
um óskaplegu fjarvíddum lífsins, án
jress að hugast. Maður, er sæi eitt-
livað lil niuna eftir afleiðingalínum,
sem frá afstöðu lians og breytni stafa,
en sér [ró ekki „fyrir cndann" á þeim
— af því að hann er ekki guð —
mundi, ef hann teldi sig ábyrgan,
tafarlaust yfirbugast og missa vitið af
fjalljrunigri skelfingu. Ekki af ])ví, að
það sé allt saman svo vont og ljótt,
heldur af óyfirsjáanleik afleiðing-
anna og tregaþunga, er fyllir alveg
sjónarsviðið, svo að ekki sést til Guðs.
Viðtekt barnsréttar leysir undan
ábyrgð.
.... Kærleikurinn er það, sem held-
ur lífi hins vitra í jafnvægi. Ástin til
eiginkonu, næst elskunni til Guðs, er
það, sem heldur honum á réttum kili.
Því hann sér svo margt og hlýtur því
að elska svo margt, að liann tætist
allur sundur og týnir sjálfum sér, beri
hann ekki eina yfirgnæfandi ást í
brjósti — jafnframt því, sem allri ást
er meira: kærleika, elsku Guðs....
.... Ást kviknar — og getur slokkn-
að. Hún getur slokknað! Sú staðreynd
sýnir ijóst, að ást er lifandi, kvik,
heild, — lífræn, lifandi staðreynd með
alla þroskamáttuleika lifandi lífs, —
eitthvað allt annað en ekki neitt, eins
og ýmsir þykjast halda, að hún sé....